ت مثل تجربه

یک مربّی خلاق و دلسوز تربیتی می‌گفت: ما برای رفتارسازی و تغییر رفتار مخاطبان، گاهی از طریق رفتار نمایشی توسط اعضای گروه وارد مي‌شویم. بعنوان مثال، وقتی یکی از بچه‌ها سلام نمی کند و یا بدون در زدن وارد اتاق می‌شود، موضوع جلسه آن روز را، نمایش ورود به اتاق قرار می‌دهیم و از بچه‌ها می‌خواهیم یکی یکی و با رعایت همه آداب لازم وارد جمع شوند و دیگران هم نکات مثبت و منفی عملکرد دوستشان را بازگو نمایند. در اين‌باره، یکی دیگر از مربّیان تربیتی مساجد کشور می‌گفت: در یک اردوی تفریحی یک روزه خارج از شهر و در منطقه کوهستانی از یکی از بچه‌های گروه خواستیم نقش یک مصدوم را بازی کند، البته به صورت طبیعی و به شکلی که هیچ کس نفهمد این کار نمایشی است، پس آز آن رفتار تک تک اعضای گروه را در ارتباط با کمک به دوست مصدومشان مورد ارزیابی قرار دادیم تا ویژگی‌های اخلاقی آنها را بهتر بشناسیم و با زوایای پنهان شخصیتی آنان آشنا شویم. دراین روش، همچنین می‌توان چنین وانمود کرد که برخی امکانات اردو مثل پتو، زیرانداز، بشقاب، قاشق و امثال آن، به تعداد کافی موجود نیست تا به این از طریق میزان ایثار و خودگذشتگی اعضاي گروه مشخص شود.

هدف از اجرای تجربه

رفتارسازی از طریق اجرای نمایشی برخی از امور و نیز شناخت ویژگی‌های اخلاقی متربّیان به روش غیرمستقیم

نکته مرتبط تکمیلی

با این روش می‌توان طریقه وضو گرفتن، بجاآوردن نماز کامل، احترام به والدین، آداب معاشرت و بسیاری از رفتارهای فردی و اجتماعی دیگر را به متربّیان آموزش داد. همچنین در انجام این تجربه، مربّی باید حتماً در پایان، شکل صحیح انجام کار و یا شیوه درست رفتاری را به اعضای گروه یادآور شود و بهترین‌ها را مورد تشویق و تأیید قرار دهد.

سایر عناوینی که در ردة سنی دبستان به چنين تجربه‌اي می‌توان اطلاق کرد عبارتند از: "نمایشنامه زندگی"، "اینگونه باشیم"، "بچه خوب اینجوریه"، "اتل متل کار درست، شیوه رفتار درست" و نیز برای سنین بالاتر این روش را می‌توان در"کمین پلیس نفس"، "دوربین مخفی اعمال و رفتار ما"، در گردنه مرصاد" و یا " اَلَم يَعلم بانَّ اللهِ يَری" و سایر عناوینی از این قبیل نامید.