عاشقان امام رضا

امشــــب عجیــــب كرده دل من هـــوای تـــو گویـی رسـیده اسـت بـه گوشم صدای تو

بــی بــال و پــر؛ پریـده دلـم سـمت مشـهدت تـــا رو كنـــم تـــمام دلـــم را بـــرای تـــو

گویـــی طـــواف كرده دلـــم چـــون كبوتــری گرد ضـــریح و گنبــد و صـحن طلـای تـو

حتــــی كنــــار پنجــــره فولــــاد بســــته‌ام دل را دخیـــل مرقـــد مشـكل گشـای تـو

مثـــل تـــو؛ من غریبـــم و محتــاج یــك كلـام حرفــی بزن! رضــا شـده‌ام بـر رضـای تو

شــرقی تریــن ســتاره‌ی عزلـت نشـین؛ ببین! آهـــو و شـــانه؛ گشــته دلــم مبتلـای تـو

آقـــــا بـــــه جـــان مادرتـــان یـــك نظـــر كن شـــاید دوا شـــود غـــم ما از دعــای تـو

از دســـت ایـــن زمانها‌ی سرشـــار از گنــاه تنهـــا امیـــد بســـته‌ام بــر دســتهای تـو

ایــن یــك ســعادت اسـت، بـه تو تكیه میكنیم هــر چنــد گریــه را بـه شما هدیه میكنیم

از دســـــــــــــت نامروتــــــــــــی مردم زمان وا میكنیــم عقــده كنــارت بـه هـر زبـان

ماگر چـــه شـــیعه‌ایم ولـــی راه و رســممان گردیـــده همچـــو قــوم بــد آخــر الـزمان

من شــــــرم میكنــــــم كه بگویــــم ز دردمان از انقلــــاب رو شــــده در جنـــس مردمان

از بس كه دست و رویشان شفاف و صیقلی‌ست دیـــگر تفاوتـــی میـــان زن و مرد نیسـت

افسوس! بـــس كه كج ره افـــراط رفته‌انـــد حتـــی حجـــاب از ســـر زنهــا گرفته‌انـد

دیـــروزمان چـــه قـــدر فــراموش گشــته زود روزی كه مرد ســمبل غیــرت و جبهه بود

زن نیـــز مثـــل مرد بـــه تلاطــم فتــاده اســت از شــاهراه حجـب و حیـا گم فتـاده است

از بـــس كه در تـــمدن خـــودگر گرفتــه اســت گویــی حجـاب رابـه تمسـخر گرفته است

ایــــن كارمان شـــده كه فقـــط ادعـــا كنیــم هـر دم بـرای رجعت مهدی (عج) دعا كنیم

بــا ایـن هـمه فسـاد و گناهـی كه حاكم است حتــی دل امام زمان(عج)غرق ماتم است

یـــا (ثـــامن الحجج) مددی كن رهـــا شــویم دســتمانمان بگیــر كه تـا بـا خـدا شـویم

امشـــب بـــه یـــاد مشـــهدت دل را تكانده ام خــود را بــرای دیدنــت اینجـا كشـانده‌ام

امشـــب كه آســـمان دلــم پـر ز بـوی توسـت مولـا مدد كه دسـت نیازم به سوی توست