عاشقان امام رضا

به تو مي باليم و به تو مي نازيم...

به کرمت...به نظرت...به وجودت... به حريمت...

به لطفت که هر بي پناهي را زير سايه اش در بر گرفته است...

وبه نگاهت که هرقلب ملتهبي را آرام مي سازد...

اي امام رئوف!

در اين درياي پر تلاطم وسوسه ها ودر اين سياهي شب هاي عصرغيبت،

چشمان ما به درگاه نجات بخشت خيره شده،

تا که گوشه چشمي بر اين بيچارگان آستانه غرق وگمراهي  افکني

 و از اين گرداب غفلت رهايي بخشي.

اي مهربان!

دل مجروح داغ ديده ازهجران ما به پنجره فولادين عطوفتت گره خورده

وچشمان غيبت ديده ما خاک آستان حضورت را سرمه کشيده است...

اي شفا بخش!

درياب مارا...