کلرفنیرامین
پنج شنبه 14 دی 1391 3:10 PM
کلرفنامین یا کلرفنیرامین (به انگلیسی: CHLORPHENIRAMINE MALEATE) دارویی است که در پزشکی و دامپزشکی کاربرد دارد. کلرفنیرامین یکی از رایج‌ترین داروهای ضد حساسیت است . کلرفنیرامین در گروه دارویی آنتی‌هیستامین‌ها قرار دارد و با تأثیر بر عروق خونی، دستگاه گوارش و تنفس از طریق رقابت با هیستامین سبب کاهش پاسخ حساسیت می شود. بیشترین کاربرد کلرفنیرامین در بیماری موسوم به رینیت (التهاب مزمن بینی یا التهاب غشاهای مخاطی بینی ) سرماخوردگی، آلرژی وکهیر است. مصرف کلرفنیرامین در حمله‌های آسم، بیماری‌های دستگاه تنفسی تحتانی و دوران بارداری و شیردهی ممنوع است.زمان اثر کلرفنیرامین از یک ساعت پس از مصرف آغاز می‌شود و پس از دو ساعت به اوج اثر می رسد و بعد از شش ساعت از طریق کلیه دفع می شود.
کلرفنیرامین می‌توان جهت کنترل خارش در سگها و گربه‌ها مفید باشد این دارو همچنین می‌تواند تا حدودی در درمان لیس زدن و تمیز کردن بیش از حد گربه‌ها و درماتیت ارزنی مفید باشد.
شایع‌ترین عوارض جانبی کلرفنیرامین عبارتند از: سرگیجه، خواب‌آلودگی، نامتعادل بودن حرکات، خستگی، اضطراب، سرخوشی، گیجی، خس‌خس سینه، آنمی، خشکی دهان، تهوع، بی‌اشتهایی، اسهال، حساسیت در برابر نور، احتباس ادرار، سوزش ادرار و تاری دید.متداول‌ترین اثر جانبی این دارو بی حالی و خواب الودگی است . همچنین بی اشتهایی، استفراغ و اسهال ممکن است ایجاد شود .در صورت احتباس ادرار، تکرر ادرار و یا سوزش ادرار از ادامه مصرف کلرفنیرامین پرهیز کنید. در صورت بروز علایم گوارشی، توصیه می‌شود که کلرفنیرامین به همراه غذا مصرف شود، گرچه ممکن است تأثیر دارو اندکی کاهش یابد.برای درمان خشکی دهان از آب‌نبات، آدامس و یا ترکردن مکرر دهان استفاده کنید. در صورت بروز گیجی، خواب‌آلودگی و افت فشارخون به سرعت به پزشکتان اطلاع دهید. همچنین از رانندگی و فعالیت‌های خطرآفرین خودداری کنید.
استفاده همزمان با فنی تویین می‌تواند منجر به افزایش اثرات فارماکولوژیکی فنی تویین شود. مصرف همزمان کلرفنیرامین با الکل و مواد خواب‌آور و آرام‌بخش موجب تضعیف دستگاه عصبی بدن می شود.
