پروین اعتصامی

دانی که را سزد صفت پاکی                                  آنکو وجود پاک نیالاید

در تنگنای پست تن مسکین                                   جان بلند خویش نفرساید

دزدند خودپرستی و خودکامی                                با این دو فرقه راه نپیماید

تا خلق ازو رسند بسایش                                       هرگز به عمر خویش نیاساید

آنروز کسمانش برافروزد                                      از توسن غرور بزیر آید

تا دیگران گرسنه و مسکینند                                   برجاه و مال خویش نیفزاید

در محضری که مفتی و حاکم شد                             زر بیند و خلاف نفرماید

تابر برهنه جامه نپوشاند                                       از بهر خویش بام نیفزاید

تا کودکی یتیم همی بیند                                         اندام طفل خویش نیاراید

مردم بدین صفات اگر یابی                                     گر نام او فرشته نهی شاید