این بی‌اعتمادی تا بدان حد است که برخی کاربران از مراجعه و استفاده از سایت‌هایی که امنیتشان فقط متکی به یک پسورد است، امتناع می‌کنند.
مطالعات و برآوردهای پژوهشگران امنیتی نشان می‌دهد بخش زیادی از مصرف کنندگان و کاربران اینترنت اعتماد چندانی به گذرواژه‌ها و امنیت آن‌ها ندارند.
به نقل از وب سایت eweek، نتایج پژوهش‌های شرکت نوک نوک (Nok Nok) که یکی از عرضه کنندگان نوپای فناوری‌های احراز هویت در آمریکا است، نشان می‌دهد که حدود دوسوم از مصرف کنندگان آمریکایی استفاده از گذرواژه‌ها را خسته کننده می‌دانند و در عین حال معتقدند استفاده از آن‌ها امنیت بالایی را به همراه نمی‌آورد.
در این مطالعه که در میان دو هزار نفر از شهروندان آمریکا انجام شده است، دوسوم از پاسخگویان از مراجعه به وب سایت‌هایی که امنیت آن‌ها متکی به گذرواژه‌ها است، ابراز نارضایتی کرده‌اند و نیمی از آن‌ها نیز گفته‌اند به این وب سایت‌ها اعتماد ندارند. حدود یک‌سوم از پاسخگویان نیز گفته‌اند از مراجعه به وب سایت‌هایی که فقط متکی به گذواژه هستند، خودداری می‌کنند.
استفاده از گذواژه‌ها یکی از رایج‌ترین راهکار‌ها برای تامین امنیت در محیط اینترنت است، اما در عین حال بسیار دردسرساز است. بسیاری از افراد از گذرواژه‌های ضعیف استفاده می‌کنند و کسانی هم که از گذواژه‌های قوی استفاده می‌کنند، پیوسته نگران فراموش کردن آن هستند و به همین خاطر در جاهای مختلف از یک گذواژه استفاده می‌کنند.
مطالعه جداگانه‌ای که چندی قبل بر روی گذرواژه‌های لورفته کاربران پایگاه‌های Sony Picture و Yahoo Voice انجام شد نشان داد که ۶۰ درصد از این کاربران برای ورود به این دو پایگاه از یک گذواژه استفاده کرده بودند.
مطالعه دیگری نیز نشان داده است که اکثر مصرف کنندگان آمریکایی هر کدام حداقل پنج گذواژه دارند و حدود یک‌سوم از مصرف کنندگان نیز بیش از ۱۰ گذواژه دارند.
مطالعه شرکت پونمون نیز نشان داده است که علاقه کاربران به راهکارهای احراز هویت چند عاملی در حال افزایش است.
این شرکت با انجام مطالعه‌ای در کشورهای آلمان، بریتانیا و آمریکا دریافت که نیمی از پاسخگویان آمریکایی علاقمندند از اعتبار نامه‌های هویتی چندکاره استفاده کنند تا با امنیت بیشتری وارد برخی پایگاه‌ها و وب سایت‌های اینترنتی شوند.
۶۲ درصد بریتانیایی‌ها و ۴۵ درصد آلمانی‌ها نیز نسبت به استفاده از این روش ابراز علاقه کرده بودند. اعتبارنامه‌های هویتی به فناوری‌هایی مثل کارت‌های هوشمند و یا نرم افزارهای همراهی گفته می‌شود که هویت کاربران را تایید می‌کنند.
این اعتبار نامه‌ها چیزی را که کاربران دارند (مثل کارت هوشمند یا نرم افزار‌ها همراه و یا هر وسیله دیگری) با چیزی که آن‌ها می‌دانند (مثل یک گذواژه یا پاسخ یک سوال) ترکیب کرده و بدین وسیله هویت آن‌ها را تایید می‌کنند.
