رفتار اقتصادي كشاورزان گندم كار استان خراسان رضوي براي كاهش آثار منفي علف كش ها بر محيط زيست: كا
دوشنبه 16 بهمن 1391 5:47 PM
| 1 : تحقيقات اقتصاد و توسعه كشاورزي ايران (علوم كشاورزي ايران) 1389; 2-41(3):257-266. |
| رفتار اقتصادي كشاورزان گندم كار استان خراسان رضوي براي كاهش آثار منفي علف كش ها بر محيط زيست: كاربرد ارزش گذاري مشروط |
| قرباني محمد*,نعمتي امين,قرباني رضا,لياقتي هومان |
| * دانشكده كشاورزي، دانشگاه فردوسي مشهد |
|
علي رغم توجه جهاني به روش هاي جايگزين در مديريت علف هاي هرز استفاده از علف كش ها براي كنترل علف هاي هرز در كشاورزي رايج در بسياري از موارد اجتناب ناپذير است. با توجه به تاثيرات منفي ناشي از مصرف غيراصولي علف كش ها بر مولفه هاي زيست محيطي، در اين مقاله تلاش شد تا با استفاده از داده هاي مقطع زماني سال 1387 كشاورزان گندم كار استان خراسان رضوي و بهره گيري از روش ارزش گذاري مشروط، تمايل به پرداخت كشاورزان براي برنامه ريزي در جهت كاهش آثار منفي علف كش ها در قالب گزينه هاي مختلف مورد بررسي قرار گيرد. براي دستيابي به هدف، تعداد 180 نفر از كشاورزان شهرستان هاي مختلف استان با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. داده هاي مورد نياز از طريق پرسشنامه جمع آوري شد. نتايج نشان داد كه متوسط ميزان تمايل به پرداخت كشاورزان براي كاهش آثار منفي علف كش ها حدود 238733.3 ريال بر هكتار مي باشد، كه بالاتر از ميزان هزينه سموم علف كش (150833.3 ريال بر هكتار) است. همچنين با تغيير گزينه هاي كاهش آثار منفي علف كش ها بر مولفه هاي مختلف زيست محيطي، سطح تمايل به پرداخت كشاورزان افزايش يافت. علاوه بر آن سن، آگاهي و دانش كشاورز و مالكيت تاثير مثبت بر ميزان تمايل به پرداخت كشاورزان براي كاهش آثار منفي علف كش ها دارند. همچنين همبستگي مثبت معني داري بين ميزان تحصيلات كشاورزان و نوع مالكيت با ميانگين تمايل به پرداخت براي كاهش آثار منفي علف كش ها وجود دارد. با توجه به يافته ها، تلاش متخصصان براي توليد سموم علف كش با آثار منفي حداقلي، توجه به ميزان تمايل به پرداخت در نظام قيمت گذاري علف كش ها و ايجاد سازوكارهاي قوي براي آگاهي بخشي كشاورزان توصيه شده است. |
| كليد واژه: ارزش گذاري مشروط، علف كش، كشاورزي ارگانيک، غلات، تمايل به پرداخت |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .
