تحقيقات اقتصاد و توسعه كشاورزي ايران (علوم كشاورزي ايران)

اين تحقيق با هدف بررسي عوامل موثر بر پايداري نظام كشت گلخانه اي در منطقه جيرفت و كهنوج صورت پذيرفت. از نظر روش پژوهش،‏ اين تحقيق از نوع تحقيقات توصيفي- همبستگي محسوب مي شود. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل تمامي گلخانه داران منطقه جيرفت و كهنوج در شش دهستان بود (N=1862). با توجه به فرمول كوكران،‏ حجم نمونه 154 نفر بدست آمد كه براي افزايش دقت به 180 نفر افزايش يافت. براي دستيابي به نمونه ها و تكميل پرسشنامه ها،‏ از روش نمونه گيري طبقه اي با اختصاص متناسب بهره گرفته شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه اي كه از طريق بررسي منابع و بر اساس اهداف تحقيق تدوين گرديده بود،‏ گردآوري شدند. اعتبار پرسشنامه با پانل متخصصان و كارشناسان در زمينه موضوع مورد پژوهش مورد تاييد قرار گرفت. براي تعيين قابليت اعتماد ابزار تحقيق پيش آزمون (30 نفر خارج از نمونه اصلي) انجام گرفت كه مقدار آلفاي كرونباخ محاسبه شده براي مقياس هاي اصلي پرسشنامه بيشتر از 0.75 بود كه بيانگر قابليت اعتماد مناسب ابزار تحقيق مي باشد. نتايج آمار توصيفي نشان داد كه به لحاظ پايداري كشت در حدود 11.31 درصد گلخانه هاي مورد مطالعه پايدار،‏ 49.56 درصد نسبتا پايدار و 39.13 درصد آنها ناپايدار مي باشند. همچنين،‏ نتايج تحليل رگرسيون حاكي از آن بود كه در حدود 53.9 درصد از تغييرات سطح پايداري كشت گلخانه اي را پنج متغير سطح دانش كشاورزي پايدار،‏ سطح تحصيلات،‏ نگرش به كشاورزي پايدار،‏ ميزان شركت در كلاس هاي آموزشي- ترويجي و سابقه فعاليت گلخانه اي تبيين مي نمايند.

 نسخه قابل چاپ