عمرم بسر آمد ولی یار از سفر نیامد

قد م کمان شد در غمش آن گل ز در نیامد

ای گل بیا تا بلبل دیوانه ی تو باشم

از رخ برفکن پرده را پروانه ی تو باشم

داد از غم جدایی زیبا صنم کجایی

یا ابا الحسن کجایی یاابالحسن کجایی

عمر سیاه دلکشم روز مرا سیه کرد

مقصد رخ ماه تو بود گر دل به من نگه کرد

مجنون ببین حال من دیوانه در شب وروز

دیوانگی را از دل دیوانه ام بیاموز

کار من آشفته دل دیدار آن نگار است

ورنه دل دیوانه را با این جهان چکار است

_______________________________________________________