چهل ستاره در آسمان کربلا (ستاره دوم آزاده شهید (حُرّ) )

زنان قهرمان در تاریخ اسلام کم نبوده اند. حضرت خدیجه (س) نخستین بانویی است که به پیامبر اسلام (ص) ایمان آورد. حضرت سمیه نخستین زنی است که جانش را در راه دین خدا داد و شهید شد. از همه مهم تر، حضرت فاطمه (س) دختر گرامی پیامبر (ص) که در راه حمایت از امام خود به شهادت رسید. در کربلا نیز زنان قهرمان و نامداری بودند که افتخار اسلام هستند. اُمّ خلف همسرمسلم بن عوسَجَه از زنان برجسته شیعه بود. این بانوی قهرمان همراه همسر و فرزند نوجوانش به کربلا آمد. وقتی همسرش مسلم به شهادت رسید؛ امام حسین (ع) به پسرش خلف فرمود: «عزیزم تو برو سراغ مادرت ومرد خانه باش.» خَلَف نزد مادر آمد مادری که ساعتی پیش داغ شوهر دیده، اما می داند که امروز روز رشادت و پایداری در راه ایمان است و اسلام، به خون شهیدان نیاز دارد. مادر با ایمان می خواست نشان دهد که رهبرش غریب و تنها نیست. مادری که دریای مهر و محبت است، نوجوانش را به میدان فرستاد و گفت: «پسرم از تو راضی نمی شوم مگر اینکه پسر پیغبر (ص) را یاری کنی!» نوجوان به میدان رفت، و با دشمن دلیرانه جنگید و به شهادت رسید دشمن سرش را از تن جدا کرد و به طرف مادر انداخت. مادر داغ دیده سر پسر را برداشت و بوسید و گریه کرد. راستی اگر چنین مادرانی در کربلا نبودند؛ آیا بعد از 1400 سال، ما شاهد مادری در فلسطین بودیم که نوجوانش را بدرقه کند و به جنگ اسرائیلی های غاصب و ستمگر فرستد؟ آری امام حسین (ع) و یارانش راه و رسم زندگی با عزت و افتخار را به ما آموختند.