تحقيقات اقتصاد كشاورزي

عدم تشخيص پتانسيل ها و توان بالقوه يک کشور در صادرات و عدم درک بهترين بازارهاي هدف محصولات، همواره فرصت هاي زيادي را از صادرکنندگان گرفته است. در اين پژوهش در طي سال هاي 2001 تا 2005، ابتدا با استفاده از دو شاخص مزيت نسبي آشکار شده (RCA)و شاخص مزيت نسبي آشکارشده متقارن(RSCA)  به بررسي مزيت صادراتي زيره سبز پرداخته شده است. در ادامه با استفاده از شاخصDRC ، مزيت نسبي توليد محاسبه شده است. سپس با استفاده از شاخص نبود مزيت نسبي و چند شاخص ديگر بازارهاي هدف اين محصول اولويت بندي شده اند. در ادامه با استفاده از شاخص هاي نسبت هاي تمرکز و هرفيندال به بررسي ساختار بازار زيره سبز پرداخته شده است و در پايان هم با استفاده از شاخص نقشه برداري تجاري و شاخص ادغام جهاني وضعيت بازار بررسي شده است. نتايج نشان داد که ايران در اين محصول داراي مزيت نسبي صادراتي بالايي است. هم چنين بهترين بازارهاي هدف، کشورهاي سريلانکا، نيوزلند، آمريکا و مکزيک مي باشند. ساختار بازار واردات از نوع رقابتي است و سهم هر بنگاه هم ناچيز است، اما بازار صادرات از نوع انحصاري است، به گونه اي که پنج کشور نخست صادرکننده، نزديک به 90% از صادرات را در اختيار دارند. در ضمن واردات اين محصول در دنيا روند نزولي دارد، اما صادرات ايران رو به افزايش است. همچنين برخي از کشورهاي وارد کننده (سنگاپور، بلژيک، هلند و ...) اقدام به صادرات دوباره محصول مي نمايند و از اين راه ارزش افزوده اي را براي خود ايجاد مي نمايند.

 نسخه قابل چاپ