بررسي رقابت پذيري محصولات عمده زراعي استان مازندران با استفاده از الگوي برنامه ريزي رياضي
شنبه 11 آذر 1391 2:29 AM
5 : تحقيقات اقتصاد كشاورزي بهار 1390; 3(1):89-108. |
بررسي رقابت پذيري محصولات عمده زراعي استان مازندران با استفاده از الگوي برنامه ريزي رياضي |
رفيعي حامد*,پيكاني غلامرضا,دانشورعامري ژيلا |
* دانشگاه تهران |
بخش کشاورزي، نقش مهمي در کسب درآمدهاي ارزي را دارد. همچنين ورود به عرصه تجارت بين المللي نياز به دارا بودن شرايط لازم جهت پيوستن به سازمان تجارت جهاني (WTO) و نيز رقابت پذيري محصولات زراعي است. اين مطالعه به بررسي امكانات توليدي و مزيت نسبي بخش زراعي استان مازندران بعنوان يكي از قطب هاي مهم كشاورزي كشور، در سال زراعي 86-1385 با استفاده از شاخص هاي معمول و رهيافت برنامه ريزي خطي مي پردازد. براي اين منظور از دو نرخ ارز يورو و دلار استفاده شد. با بکارگيري نرخ ارز يورو، برآورد شاخص هاي مزيت نسبي با استفاده از مدل هاي برنامه ريزي خطي نشان داد که از ميان محصولاتي که داراي مزيت نسبي بوده اند، عمدتا محصولات انواع برنج، سيب زميني آبي، جو آبي و ديم، سويا بهاره ديم، لوبيا چيتي آبي، گوجه فرنگي آبي و عدس ديم وارد الگوي بهينه کشت شده اند. محدودکننده ترين عامل توليد محصولات فوق، زمين مي باشد. بطوريکه با اضافه شدن هر هکتار به زمين هاي موجود آبي و ديم، سود خالص اجتماعي در شهرستان ها مي تواند بترتيب به ميزان 25 و 18.5 ميليون ريال به کل شهرستان افزوده شود. تحليل حساسيت براي هر يک از محصولات و نهاده ها انجام گرفت. در نهايت برآورد مدل با استفاده از نرخ ارز دلار نتايج مشابهي با نرخ ارز يورو بدست داد. باتوجه به نتايج بدست آمده در الگوي برنامه ريزي بر مبناي مزيت نسبي توسعه کشت برنج و دانه هاي روغني در استان توصيه مي شود. |
كليد واژه: مزيت نسبي، محصولات زراعي، الگوي برنامه ريزي خطي، استان مازندران |
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .