تحقيقات اقتصاد كشاورزي

حمايت از ايجاد و توسعه بنگاه هاي کوچک و متوسط اقتصادي يکي از اولويت هاي اساسي در برنامه هاي توسعه اقتصادي بيشتر کشورهاست. با اين وجود بنگاه هاي کوچک و متوسط اقتصادي در ايران با بحث هاي فراواني از سوي موافقان و مخالفان آن در مورد ميزان اثربخشي آن روبرو بوده است. با توجه به اين موضوع، اين مطالعه با رويکرد ارزيابي عملکرد بنگاه هاي زودبازده و بررسي تاثير آن بر متغيرهاي کلان اقتصادي، ميزان دسترسي به اهداف پيش بيني شده در اين طرح ها در زمينه اشتغال پايدار، سرمايه گذاري و بهبود سودآوري را مورد بررسي و ارزيابي قرار داده است. جهت بررسي اين موضوع، بنگاه هاي دريافت کننده اعتبارات زودبازده در بخش دامپروري شهرستان بابل طي سال 1386 از طريق سرشماري انتخاب (50 طرح) و با گروهي ديگر از بنگاه ها که از اعتبارات بنگاه هاي زودبازده استفاده نکرده اند (24 طرح)، با استفاده از روش جورسازي مورد مقايسه قرارگرفته اند. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد اگر چه ميزان انحراف مالي و اشتغال در نمونه مورد بررسي بسيار پايين بوده است، ولي تعداد زيادي از بنگاه هاي به بهره برداري رسيده در اين بخش، طي دو يا سه سال اول فعاليت خود تعطيل شده اند. همچنين بررسي نتايج در ميان بنگاه هاي در حال فعاليت نشان داد اگر چه اين اعتبارات تاثير مثبت بر اشتغال داشته و سبب ايجاد سرمايه گذاري جديد در اين بخش شده است، اما اين اثرات در بلندمدت پايدار نبوده و اشتغال و سرمايه گذاري در ميان اين بنگاه ها در طي اين دوره به شدت کاهش يافته است. با توجه به نتايج اين مطالعه، تعيين دوره تنفس مناسب و تامين سرمايه در گردش دامداران، طي سال هاي آتي از طريق تاسيس بانک هاي تخصصي در زمينه اعتبارات خرد و همچنين ايجاد ثبات در بازار نهاده و محصول پيشنهاد شده است.