پاسخ به: تحقيقات اقتصاد كشاورزي
شنبه 11 آذر 1391 2:07 AM
| 8 : تحقيقات اقتصاد كشاورزي بهار 1391; 4(1 (پياپي 13)):139-160. |
| تعيين کننده هاي عرضه و تقاضاي بازار برنج ايران |
| شاه آبادي ابوالفضل*,اسمعيل بيگي مريم |
| * دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعي، دانشگاه بوعلي سينا همدان |
|
برنج به عنوان يکي از مهم ترين اقلام سبد مصرفي خانوارهاي ايراني است و در تامين امنيت غذايي جامعه نقشي مهمي را ايفا مي کند. از اين رو دولت به منظور تنظيم بازار و کنترل قيمت، هر ساله بخشي از منابع محدود ارزي کشور را به واردات برنج اختصاص مي دهد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسي عوامل تعيين کننده عرضه و تقاضاي برنج ايران طي دوره 1386-1360 است. بدين منظور اقدام به تخمين تابع عرضه در قالب الگوي تعديل جزئي نرلاو و تابع تقاضاي برنج گرديده است. بر اساس نتايج تخمين، واکنش عرضه کشاورزان در برابر تغييرات قيمت بسيار اندک است و افزايش قيمت تاثير چنداني بر عرضه اين محصول نخواهد داشت و سياست مداخله گرانه دولت (واردات) در بازار اين محصول بر انگيزه توليد کشاورزان اثر منفي داشته است. همچنين بر اساس نتايج به دست آمده، امکان افزايش توليد اين محصول از طريق افزايش سطح زيرکشت تقريبا منتفي است. لذا افزايش در توليد بايد بر افزايش عملکرد در هکتار متمرکز گردد. نتايج حاصل از تخمين تابع تقاضا نيز مويد اين مطلب است که افراد در رفتار مصرفي خود کمتر به قيمت توجه دارند و تصميم گيري براي مصرف اين محصول بيشتر تحت تاثير درآمد افراد مي باشد. همچنين عواملي از جمله جمعيت، عادات مصرفي افراد و واردات نيز در الگوي مصرفي افراد نقش دارند. بنابراين تاکيد بر افزايش عملکرد در هکتار و اصلاح الگوي مصرف برنج، مي تواند ضمن صرفه جويي ارزي به امنيت غذايي کشور نيز کمک کند. |
| كليد واژه: ايران، عرضه و تقاضا، الگوي تعديل جزئي نرلاو، برنج، تنظيم بازار |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .
