تحقيقات اقتصاد كشاورزي

در اين مطالعه با استفاده از مدل پايداري کشاورزي و رهيافت برنامه ريزي توافقي، اقدام به ارزيابي پايداري کشاورزي شهرستان هاي منتخب استان فارس گرديد. بدين منظور داده هاي مورد نياز اين مطالعه از منابع گوناگون از جمله سازمان جهاد کشاورزي و سازمان آب منطقه اي استان فارس در سال 1385 جمع آوري شده است. بر اساس نتايج حاصل از روش مذکور شهرستان هاي استان فارس به سه گروه پايدار (شهرستان هاي کازرون، لامرد، ممسني و آباده)، نسبتا پايدار (شهرستان هاي لار، اقليد، فيروزآباد، فسا، داراب و ارسنجان) و ناپايدار (شهرستان هاي مرودشت، استهبان، شيراز و جهرم) تقسيم گرديدند. با توجه به نتايج، گروه پايدار داراي ويژگي هايي از جمله پايين بودن بيلان آب زيرزميني، تنوع بيشتر در گياهان زراعي و نيز درصد کمتري از اراضي اين شهرستان ها داراي ماده آلي کمتر از يک درصد مي باشند. همچنين غلظت بالاي نيترات در آب هاي زيرزميني، منفي تر بودن بيلان آب زيرزميني، استفاده کمتر از سيستم هاي کارآمد آبياري و مصرف بيش از حد سموم و کودهاي شيميايي بارزترين ويژگي هاي گروه ناپايدار هستند.

 نسخه قابل چاپ