آژانس فضایی اروپا سوخت راکت را به خودروها می‌آورد

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛ در نگاه اول،هیدروژن مانند یک سوخت جایگزین بسیار عالی برای خودروها به حساب می‌آید که بسیار تمیز و بدون آلودگی می‌سوزد و در نهایت به آب تیدیل می‌شود که فراوان ترین عنصر در جهان بیکران هستی است و در سوی دیگر نگرانی در مورد تبدیل ان به عناصر تجزیه ناپذیر همانند سوخت‌های فسیلی کنونی دیگر وجود ندارد و و محیط زیست را آلوده نمی‌سازد.

تنها مشکل این گونه سوخت این است که رسیدگی به این پروژه بسیار سنگین و هزینه بر بوده و تلاش برای ساخت خودروهای هیدروژنی نیز بسیار زمان برو در ضمن هزینه بر نیز است.

آزانس فضایی اروپا و تولید کننده خودرو اتریشی MagnaSteyr در حال تطبیق فن آوری توسعه یافته موشک آریان به گونه ای است که بتوان آنرا در موتور اتومبیل و خودرو نیز مورد استفاده قرار داد و این به عنوان بخشی از برنامه دراز مدت انتقال تکنولوژی ESA  یا همان آژانس فضایی اروپا نیز مطرح می‌باشد.

البته برای تبدیل هیدورژن به عنوان یک جایگزین برای سوخت خودروکه همان بنزین است چندین مشکل عمده وجود دارد:

اولین مشکل این است که هیدروژن دارای چگالی بسیار پایین تر از بنزین است و این بدان معنی است که شما باید فضایی بیشتر از این فضای فعلی که اکنون در اختیار بنزین گذاشته شده است به هیدروژن اختصاص دهید که البته این مصائب را میتوان به خاطر اینکه  به طور قابل ملاحظه ای نسبت به سوخت‌های فسیلی و مرسوم امروزی به صورت کاملا صدر درصد و تمیز میسوزد  چشم پوشی کرد.

دومین مشکل این است که در حال حاضر در جهان تنها ۱۰ ایستگاه عرضه سوخت هیدروژنی وجود دارد که  خود مشکل بسیار بزرگی است و در ضمن مولکول هیدروژن آنقدر کوچک است که احتیاج به مراقبت و نگهداری بسیار بیشتر از محفظه و منبع بنزینی کنونی دارد تا فرار نکند.

در ضمن کار آمدترین شکل استفاده از هیدروژن این است که آنرا به شکل مایع و در دمای بسیار پایین نگه دارید که این دما در حقیقت دمای۲۵۳ درجه زیر صفر است که در صورت تحقق این امر شما ایم منبع سوختی با این دمای بسیار پایین را باید همیشه به همراه خود نگاه دارید که این هم در نوع خود بزرگترین مشکل است هر چند شما می‌توانید یک خودرو هیدروژنی را در عرض چند دقیقه به صورت کامل سوخت گیری کنید.

گفتنی است که در سال ۲۰۰۶ خودروساز آلمانی بی.ام.دبلیو از خودرو هیدروژنی خود با نام Hydrogen 7 رونمایی کرد که در حقیقت بر اساس معماری خودرو ۶۷۰ Li بنا شده بود  و دارای موتور ۶ لیتری دوازده سیلندر بود که توانایی کار هم با هیدروژن و هم با سوخت بنزین را به نوع خاصی داشت و در ضمن دارای شتاب صفر تاصد در ۹٫۵ ثانیه نیز بود که در نوع خود بسیار جالب بود که  مهمترین مشکل آن خودرو نیز این بود که فرایند استفاده از هیدروژن  بسیار نامشخص بود و دارای هزینه‌های بسیاری نیز برای خودروساز باواریایی بود و برای همین دیگر نه خودروساز المانی این پروژه را توسعه نداد و در حال حاضر نیز در حال تقسیم تجربیات خود در مورد ساخت این خودرو با شرکت اتریشی است.

به هر حال در این جا بود که شرکت اتریشی MagnaSteyr وارد صحنه می‌شود و با همکاری با سازمان فضایی اروپا و تجزیه و تحلیل سیستم سوخت رسانی موشک آریان که در حقیقت سوزاندن هیدروژن مایع بود اقدام به ساخت مخازن محکم مهر و موم کرده و از سیستم مخازن جدید نیز رونمایی کرد.

دکتر پالمن در ایتن مورد میگوید:”ما با استفاده از تجربه کار در زمینه سوخت هیدروژنی با خودروساز المانی بی.ام.دبلیو در حال رایزنی  با مهندسین المانی هستیم و در صورت تحقق این امر یک دستاورد قابل توجه فنی خواهیم داشت تا یک سوخت فراوان و بسیار تمیز را به عنوان یک منبع انرژی سبز به محیز زیست هدیه کنیم و در ضمن بدانیم که هیدروژن یکی از راه حال‌های درازمدت برای حل این معضل الودگی هوا نیز است”.

این شرکت در ادامه  و اقدام به بررسی‌های فن اوری‌های مورد نیاز برای تبدیل هیدروژن به عنوان تغذیه سوخت موتور خودرو بود که در حقیقت مهمترین فاکتور در این قضیه است زیرا یک اشکال کوچک در یک لوله محکم نیز میتواند در کنار عبور حرارت یک بمب هیدروژنی را با نتایج فاجعه بار تولید کند.

جرالد پولمان رئیس مرکز سوخت هیدروژنی MagnaSteyr در این مورد میگوید:”این چالش فنی برای این است که این کار به درستی هر چه تمام تر انجام شود” و در ضمن او اعتقاد دارد که: "مناطفی که باید مورد آب بندی دقیق قرار گیرند دارای تحمل بسیار پایینی هستند و هر گونه ترک  خوردن این مناطق میتواند سبب تبخیر هیدروژن شود و شما باید راهکاری برای جلوگیری از این تبخیر ایجاد کنید”.

طبق ادعای سازمان قصایی اروپا در این پروژه بیش از ۲۶۰ فناوری به صورت مستقیم و غیر مستقیم دخیل هستند و تنها در امسال در حدود ۱۰۰ ایده جدید وارد این پروژه شده است  و حالا یکی از شرکای سازمان فضایی اروپا به نام اوپن اسکای نیز بلغی در حدود ۱۰۰ مییلیون یورو نیز به توسعه ایت فناوری تکنولوژی کمک کرده است.

به هر حال این فناوری تنها فناوری بود که بی.ام.دبلیو نتوانست بر تولید ان فابق آید و در ضمن چالش دیگر یکه پیش روی این شرکت بود  یک مخزن سوخت است که در ضمن به اندازه کافی کوچک باشد و در عین حال نیز بتواند سوخت را تا دو هفته به صورت ذخیره نگاه دارد”.

پس از چندین میلیون کیلومتر رانندگی با خودرو بی.ام.دبلیو  نقاتط قوت و محدودیت‌های این فناوری در حال آشکار شدن است که از ان جمله میتوان به تمایل سوخت برودتی برای به جوش امدن اشاره کرد و مشکل در مدیرتسوخت نیز نشان میداد که مدیریت  سوخت هیدروژنی نیز بسیار چالش برانگیز لست  ولی این مشکلات در  مورد هیدروژن مایع بسیار کمتر است.

به هر حال تنها ۱۰۰ خودرو هیدروژنی ۷  ساخته شده است  که برخی از این خودروها را بی.ام.دبلیو برای استفاده در تشریفات استفاده می‌کند هر چند بسیاری از مشکلات هنوز پابرجاست .

با این حال پتانسیل سوخت مذکور بسیار خوب دو عالی بوده و میتواند همانند گاز طبیعی به کار گرفته شود زیرا بسیار پاک میسوزد و این بدان معنی است که چه در یک موتور احتراق داخلی و یا یک موتور خورشیدی هیدروژن میتواند یک پرش عملی را از سیستم راکت به موتور خودرو داشته باشد و سارمان فضایی اروپا نیز بر این باور است  و در ضمن بسیار خوش بین است که این مهم تا چند سال آینده اتفاق خواهد افتاد.