هر روز مطالبی زیبا و جالب از تکنولوژی

با نگاهی به تاریخ در می یابیم که در بسیاری از موارد نام زنانی که در پروژه های علمی مهمی دخیل بوده اند در سایه نام مردان قرار گرفته و به تدریج به دست فراموشی سپرده شده است. در سال 1942، شش ریاضیدان توسط دولت آمریکا برای کار بر روی پروژه فوق سری برنامه نویسی برای نخستین کامپیوتر دیجیتال تمام الکترونیک آمریکا استخدام شدند. این گروه بدون بهره مندی از هیچ زبان یا ابزار کدنویسی موفق به اختراع ماشینی شدند که می توانست محاسبات پیچیده را ده هزار بار سریعتر از هر ماشین دیگری انجام دهد، که این آغازی بر انقلاب دیجیتالی بود. 

اما علیرغم تلاشی که این شش ریاضیدان در انجام این پروژه نشان دادند، اکثر مردم تا بحال حتی نام آنها را نشنیده اند. و به چه دلیل؟ تلاش این شش نفر در آن زمان به دلیل زن بودنشان نادیده گرفته شد.

این ماشین که (ENIAC(Electronic Numerical Integrator Computer نام داشت عمدتا ساخته دست آقایان بود. اما برنامه نویسی آن را گروهی متشکل از شش خانم انجام دادند – بتی جین جنینگ بارتیک، کتلین مک نالتی ماچلی آنتونلی، روث لیکترمن تایتلبام، فرانسیس بیلاس اسپنس، مریلین وسکاف ملتزر و بتی سیندر هولبرتون. شاید باورش سخت باشد ولی در آن زمان این گروه را "کامپیوترها" می نامیدند!

این شش زن همگی فارغ التحصیلان ممتاز ریاضیات بودند که برای شغل مهم و حساس رفع باگ های کامپیوتر و ایجاد قابلیت "تفکر" در آن استخدام شده بودند.

تنها امکانی که این گروه برای انجام ماموریت خود در اختیار داشتند، دسترسی 24 ساعته به کامپیوتر بود؛ کامپیوتری که به بزرگی یک اتاق بود و شامل تقریبا هیجده هزار لوله وکیوم، هفتاد هزار رزیستور، ده هزار خازن و پنج میلیون اتصال لحیم کاری شده بود.

پروژه ای عظیم بود که این شش نفر عزم راسخ به انجام آن داشتند. شش روز در هفته ، روزی دو یا سه شیفت کار امری عادی برای "کامپیوترها" محسوب می شد. در طول کار کابل ها و سینی ها را بین پنل های عظیم جابجا می کردند و گاه برای رفع مشکل باید به درون این ماشین عظیم می خزیدند.

وقتی ماشین آماده شد، این شش نفر باید نحوه کار با آن را به مردان آموزش می دادند. وقتی خبرنگاران برای تهیه گزارش در مورد ENIAC دعوت شدند، تصور کردند زنان حاضر در این مراسم فقط برای نمایش بهتر این کامپیوتر حضور دارند.

البته این شش نفر از ارتش آمریکا تقدیرنامه ای دریافت کردند ، ولی بیش از آن هرگز نامی از ایشان در تاریخ تکنولوژی برده نشده است. شبی که ENIAC آغاز به کار کرد، این شش نفر حتی به مراسم شامی که در بزرگداشت این لحظه در جریان بود دعوت نشدند.

به مدت پنجاه سال هیچکس از نقش این گروه در این پروژه اطلاعی نداشت ،تا بالاخره در سال 1997 نام این شش نفر به زنان موثر در دنیای فناوری افزوده شد و هولبرتون موفق به دریافت جایزه آگوستا آدا لاولیس شد که مهمترین جایزه برای زنان فعال در حوزه کامپیوتر است.

در سال 2014 مستندی در خصوص نقش موثر این افراد در این پروژه تهیه شد و در سال 2015 کالجی برای مهندسان نرم افزار در سانفرانسیسکو به نام مدرسه هولبرتون تاسیس شد.

این نحوه نگرش عموم مردم به زنان در آن زمان بوده است که در طی سالیان با تلاش شبانه روزی زنان تغییر یافت.