شوخی با ضرب المثل ها واشعار

(با اجازه خواجه حافظ شیرازی)

     یارب این نو گل خندان که سپردی به منش

           پیرزالی است که دندان نبود در دهنش

 گرچه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور

                گو به من بد نکند تا نزنم تو دهنش

گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا

           خاک بنما به سرو هیکل پر چانه زنش

به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سفید

              موی ژولیده او را همه بر هم مزنش

 گو دلم حق وفا برخط وخالت دارد

      گرکمی پیش بیامد دو سه تا چک بزنش

 در مقامی که به یاد لب او می نوشند

    زهر ماری است که می آمده اندر سخنش

 هر که ترسد زملال انده عشقش نه حلال

        خاک عالم به سرش درد گرانی به تنش