رديابي ژنهاي عمده براي برخي از صفات اقتصادي مرغان بومي ايران با استفاده از روشهاي آماري
پنج شنبه 11 آبان 1391 6:05 PM
| 2 : پژوهشهاي علوم دامي (دانش كشاورزي) 1388; 1/19(2):15-27. |
| رديابي ژنهاي عمده براي برخي از صفات اقتصادي مرغان بومي ايران با استفاده از روشهاي آماري |
| علي جاني صادق*,نجاتي جوارمي اردشير,مهرباني يگانه حسن,رحيمي ميانجي قدرت اله,يانس ال ال جي |
| * گروه علوم دامي، دانشگاه تهران |
|
دقيقترين روشها براي رديابي و پيدا كردن ژنهاي عمده، استفاده از اطلاعات مولكولي مي باشد. وليكن توليد اين نوع اطلاعات نيازمند طرحهاي آميزشي خاص و هزينه هاي زيادي مي باشد كه بدون مطالعات مقدماتي براي بهينه سازي توليد و استفاده از آنها، انجام آن براي كشور در حال توسعه اي همانند كشورما بسيار سخت مي باشد. بنابراين، قبل از انجام اين روشها مي بايست اين ژنها با روشهاي آماري توانمند شناسايي و رديابي اوليه شوند. برخي از ژنهاي عمده اي كه هم اكنون در برنامه هاي اصلاح نژادي كشورهاي پيشرفته استفاده مي شود، ابتدا با روشهاي آماري شناسايي شدند. در تحقيق حاضر ژنهاي عمده تاثير گذار بر روي چهار صفت اقتصادي سن بلوغ جنسي، وزن بدن، وزن تخم مرغ و تعداد تخم مرغ توليدي در دو مركز اصلاح نژادي با روشهاي مختلف آماري مورد رديابي قرار گرفتند. براي جلوگيري از نتايج مثبت اشتباه، داده هاي دور افتاده حذف و از تبديل باكس-كاكس براي داده هاي تصحيح شده، استفاده شد. نتايج آزمون نرماليته حاكي از تفرق ژن (ها) براي چهارصفت اقتصادي در هر دو مركز اصلاح نژادي مي باشد. آزمون بارتلت، براي همگني واريانسها در داخل خانواده هاي ناتني خروسها، نشان داد كه واريانسها در داخل اين خانوادها همگن نبوده و آماره هايX2 در سطح ? درصد معني دار بودند. آزمون فين نيز وجود رابط خطي-انحنايي را بين واريانس داخل خانواده ها و ميانگين آنها نشان داد كه هر دو اين وضعيت در موقع تفرق ژن عمده صورت مي گيرد. آزمون مختلط به عنوان توانمندترين آزمون براي جمعيتهاي حيواني در بين اين آزمونها نشان داد كه توزيع اكثر صفات از يك توزيع مركب با بيش از يك توزيع نرمال يا توزيع مختلط تبعيت مي كند كه اين از اثرات تفرق ژنهاي با اثر عمده بر روي اين صفات و ميانگينهاي متفاوت براي ژنوتيپ هاي مختلف آن است. |
| كليد واژه: آزمون فين، آزمون مختلط، ژنهاي عمده، روشهاي آماري |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .
