انتساب افراد به شش جمعيت از مرغان اهلي با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره
پنج شنبه 11 آبان 1391 5:11 PM
| 5 : پژوهشهاي علوم دامي (دانش كشاورزي) بهار و تابستان 1389; 4/20(1):0-0. |
| انتساب افراد به شش جمعيت از مرغان اهلي با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره |
| پيراني نصراله*,محمدهاشمي آرزو |
| * گروه علوم دامي، دانشگاه تبريز |
|
اندازه گيري ميزان پراکنش يکي از رويکردهاي اصلي در تحقيقات زيستي است. هدف از اين تحقيق تعيين سطح تنوع ژنتيکي و انتساب افراد به 6 جمعيت از مرغان اهلي شامل: يک نوع مرغ سنتز شده به نام گيري راجا، گردن لخت، ابريشمي سفيد ، توده بومي، توده مرغان گوشتي و توده تخمگذار تجاري با استفاده از 9 عدد نشانگر ريز ماهواره ADL158)، ADL278، MCW5، MCW29، MCW16، MCW37، MCW69، MCW104 و (MCW119 بود. به اين منظور تعداد 16 قطعه پرنده از هر کدام از جمعيت هاي ذکر شده خونگيري شد و پس از استخراج DNA قطعات مورد نظر تکثير شدند. ميزان چند شکلي مشاهده شده براي مرغان تخمگذار تجارتي و ابريشمي سفيد بترتيب 8.77 و 89.88 و براي سايرجمعيتها تا 100 درصد متغير بود. از نظر ميزان تنوع ژنتيکي، نشانگر MCW29 بيشترين و نشانگر MCW37 کمترين تنوع ژنتيکي را نشان دادند. نشانگر MCW5 با تعداد 14 آلل و نشانگر MCW37 با تعداد 3 آلل حاوي بيشترين و کمترين آلل در بين جمعيت هاي مورد استفاده در اين تحقيق بودند. در بين تمام نشانگر ها MCW5 تنها نشانگر داراي يک آلل اختصاصي منفرد بود. براي مطالعه انتساب افراد به جمعيت هاي مربوطه از 8 روش مختلف استفاده شد. روش فاصله ژنتيکي بر مبناي فاصله گلدشتاين و همکاران کمترين (74 درصد) و روش کاوالي، اسفورزا وادواردز بيشترين (7.91 درصد) درصد انتساب افراد به جمعيتها را نشان دادند. |
| كليد واژه: انتساب افراد، تنوع ژنتيکي، نشانگرهاي ريزماهواره، مرغان اهلي |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .
