بررسي قابليت هضم دانه جو فرآوري شده با روش هاي مختلف با استفاده از روش توليد گاز و دو منبع آنزيم ميک
پنج شنبه 11 آبان 1391 5:02 PM
| 1 : پژوهشهاي علوم دامي (دانش كشاورزي) پاييز و زمستان 1389; 4/20(2):1-13. |
| بررسي قابليت هضم دانه جو فرآوري شده با روش هاي مختلف با استفاده از روش توليد گاز و دو منبع آنزيم ميکروبي |
| پرند احسان,تقي زاده اكبر* |
| * گروه علوم دامي، دانشگاه تبريز |
|
در اين مطالعه از روش توليد گاز و دو منبع آنزيم ميکروبي (ليکور شکمبه و مدفوع گوسفند) براي بررسي تاثير چهار نوع روش فرآوري (تف دادن، آسياب کردن، ميکروويو و پولکي کردن با بخار) بر قابليت هضم دانه جو استفاده شد. همچنين ميزان کارايي استفاده از ليکور مدفوع براي استفاده در روش توليد گاز مورد ارزيابي قرار گرفت. 300 ميلي گرم از هر نمونه خوراک يک بار با ليکور شکمبه و يک بار با ليکور مدفوع به همراه بافر انکوباسيون گرديد و ميزان توليد گاز در ساعات 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36 و 48 اندازه گيري شد. داده هاي بدست آمده در قالب يک طرح کاملا تصادفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد که ميزان توليد گاز در 48 ساعت هنگام استفاده از مايع شکمبه به عنوان منبع ميکروبي در فرآوري هاي پولکي کردن با بخار و اشعه مايکروويو به ترتيب کمترين ( 239.14 ميلي ليتر در گرم ماده خشک ) و بيشترين ( 275.9 ميلي ليتر در گرم ماده خشک ) بوده است ولي ميزان توليد گاز در 48 ساعت، هنگام استفاده از مدفوع به عنوان منبع ميکروبي تفاوت معني داري بين تيمار وجود نداشت. همچنين ضريب تبيين زيادي (r2=0.9) بين ميزان توليد گاز (ميلي ليتر در ميلي گرم ماده خشک) با استفاده از ليکور مدفوع و شکمبه وجود داشت. ماده آلي قابل هضم در فرآوري ميکرو ويو و بدون فرآوري بيشترين ( به ترتيب 65.14 و 65 درصد) و در فرآوري هاي تف دادن و پولکي کردن با بخار کمترين ( به ترتيب 58.21 و 57.83 درصد ) بود. با توجه به نتايج حاصله براي کاهش نقصان ناشي از تخمير سريع نشاسته در شکمبه ميتوان از فرآوري هايي نظير پولکي کردن همراه با بخار و يا تف دادن بهره جست. همچنين ميتوان از ليکور مدفوع به عنوان جايگزين مناسبي براي مايع شکمبه در روش توليد گاز استفاده کرد که به کاهش هزينه هاي اينگونه آزمايش ها مي انجامد. |
| كليد واژه: توليد گاز، جو، فرآوري، منبع آنزيم ميکروبي |
 |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .
