پژوهشهاي علوم دامي (دانش كشاورزي)

اين مطالعه به منظور ارزيابي تاثير مصرف مكمل حاوي سلنيم و ويتامين E در اسب هاي عرب بر روي سرمي آنتي اكسيدان ها مقابل (سلنيم، گلوتايتون پراكسيداز و ويتامين E) و F₂ ايزوپروستان ها (بعنوان معيار سرمي اکسيدان ها) انجام گرفت. 40 راس اسب عرب نر در دو گروه شاهد و تيمار 20 راسي با شرايط تغذيه اي، مديريتي و فعاليت بدني يكسان تقسيم بندي شدند و در گروه تيمار علاوه بر جيره معمول از مكمل حاوي سلنيم و ويتامين 0.5mg) E سلينت سديم و ? 250 mg توكوفرول) بمدت 60 روز استفاده گرديد. در زمان صفر (قبل از مصرف مكمل)، روزهاي 30 و 60 از وريد وداج تمام اسب ها نمونه خون اخذ و سرم با سانتريفوژ جدا گرديد. غلظت سرمي سلنيم به روش جذب اتمي، گلوتاتيون پراكسيداز با روش بيوشيميايي، ويتامين E سرم با روش كراماتوگرافي فلوريمتري و F₂ ايزوپروستان سرم با روش الايزا اندازه گيري گرديد. ميانگين غلظتهاي سرمي سلنيم، گلوتاتيون پراكسيداز، ويتامين E و F₂ ايزوپروستان ها در گروه شاهد از روز صفر تا 60 تغيير قابل توجهي نداشت ولي در گروه تيمار ميانگين غلظت سرمي F₂ ايزوپروستان ها كاهش معني داري را داشت و متابوليت هاي ديگر افزايش معني داري داشتند. ميانگين غلظت سرمي سلنيم، گلوتاتيون پراكسيداز، ويتامين E و F₂ ايزوپروستان ها در روزهاي 30 و 60 در بين دو گروه شاهد و تيمار اختلاف معني داري داشت. در روز 30 در هر دو گروه شاهد و تيمار فقط همبستگي بين سلنيم و گلوتاتيون پراكسيداز سرم معني دار بود (به ترتيب P<0.01 و 0.961=r و P<0.001 و 0.844=r). در روز 60 در گروه شاهد فقط همستگي بين سلنيم با گلوتاتيون پراكسيداز معني دار بود (P<0.001 و 0.940=r) ولي در گروه تيمار علاوه بر گلوتاتيون پراكسيداز (P<0.001 و 0.727=r)، با F₂ ايزوپروستان ها نيز ارتباط منفي معني داري داشت (P<0.05 و 0.530-=r). بنابراين مصرف مكمل حاوي سلنيم و ويتامين E در اسب هاي عرب ورزشي باعث افزايش غلظت سرمي آنتي اكسيدان ها و كاهش غلظت سرمي F₂ ايزوپروستان ها مي شود و استفاده از اين پرميکس در اسب عرب بخصوص در فصل تمرين مهم است.

 نسخه قابل چاپ