۱۰مکان احتمالی سکونت فضایی ها

تلاش برای یافتن حیات هوشمند و به طور کلی هر نوع حیاتی فراتر از کره زمین، دهه های متمادی است که به مهم ترین پروژه  دانشمندان در عرصه اکتشافات فضایی مبدل شده است و هر کاوشگری که راهی فضا می شود، در راس ماموریت خود باید به دنبال نشانه های حیات بگردد. حاصل مطالعات چندین ساله دانشمندان به ارائه فهرستی از مکان هایی انجامیده که احتمال حضور فضایی ها در آن ها بسیار بالاست.وب سایت  دیسکاوری در گزارشی به معرفی ۱۰ مکان احتمالی سکونت فضایی ها پرداخته است.
شهاب سنگ ها: تاکنون بالغ بر ۲۲ هزار نمونه شهاب سنگ روی کره زمین یافت شده که بسیاری از آن ها حاوی ترکیبات آلی و طبیعی بوده است. در سال ۱۹۹۶، گروهی از دانشمندان به شواهد قوی از وجود میکروفسیل هایی روی یک شهاب سنگ مریخی که در قطب جنوب یافت شده بود، دست یافتند. این کشف نشان داد که بالغ بر ۳٫۶ میلیارد سال قبل، حیات در سیاره سرخ وجود داشته است. این یافته همچنین تئوری انتقال حیات از سیاره های دیگر به زمین را تقویت می کند.
مریخ: سیاره سرخ مدت های مدید هدف اصلی شکارچیان حیات فضایی بوده است و شواهد به دست آمده نیز حاکی از گذشته گرم تر و مرطوب تر مریخ ، وجود بسترهای خشک شده رودخانه ها، آثار یخ های قطبی، آتشفشان ها و موادمعدنی که تنها در حضور آب شکل می گیرند، است. در سال ۲۰۰۸ کاوشگر «فونیکس» تصاویری از قطعات یخ در لایه های زیرین خاک مریخ ثبت و به زمین ارسال کرد. همین اواخر نیز دانشمندان ناسا موفق به ردیابی متان در اتمسفر مریخ شدند که نشان می دهد این سیاره هنوز زنده است.

تلاش برای یافتن حیات هوشمند و به طور کلی هر نوع حیاتی فراتر از کره زمین، دهه های متمادی است که به مهم ترین پروژه  دانشمندان در عرصه اکتشافات فضایی مبدل شده است و هر کاوشگری که راهی فضا می شود، در راس ماموریت خود باید به دنبال نشانه های حیات بگردد. حاصل مطالعات چندین ساله دانشمندان به ارائه فهرستی از مکان هایی انجامیده که احتمال حضور فضایی ها در آن ها بسیار بالاست.وب سایت  دیسکاوری در گزارشی به معرفی ۱۰ مکان احتمالی سکونت فضایی ها پرداخته است.
شهاب سنگ ها: تاکنون بالغ بر ۲۲ هزار نمونه شهاب سنگ روی کره زمین یافت شده که بسیاری از آن ها حاوی ترکیبات آلی و طبیعی بوده است. در سال ۱۹۹۶، گروهی از دانشمندان به شواهد قوی از وجود میکروفسیل هایی روی یک شهاب سنگ مریخی که در قطب جنوب یافت شده بود، دست یافتند. این کشف نشان داد که بالغ بر ۳٫۶ میلیارد سال قبل، حیات در سیاره سرخ وجود داشته است. این یافته همچنین تئوری انتقال حیات از سیاره های دیگر به زمین را تقویت می کند.
مریخ: سیاره سرخ مدت های مدید هدف اصلی شکارچیان حیات فضایی بوده است و شواهد به دست آمده نیز حاکی از گذشته گرم تر و مرطوب تر مریخ ، وجود بسترهای خشک شده رودخانه ها، آثار یخ های قطبی، آتشفشان ها و موادمعدنی که تنها در حضور آب شکل می گیرند، است. در سال ۲۰۰۸ کاوشگر «فونیکس» تصاویری از قطعات یخ در لایه های زیرین خاک مریخ ثبت و به زمین ارسال کرد. همین اواخر نیز دانشمندان ناسا موفق به ردیابی متان در اتمسفر مریخ شدند که نشان می دهد این سیاره هنوز زنده است. با وجود این که هنوز حیاتی در مریخ پیدا نشده اما محققان معتقدند موجودات روی این سیاره در جایی پنهانند.
یوروپا: به گفته دانشمندان ، این قمر سیاره مشتری تنها محل سکونت میکروارگانیسم ساده نیست بلکه انواع حیات پیچیده را نیز در خود جای داده است. محققان معتقدند یک اقیانوس در اعماق سطح یوروپا نهفته است که حتی حاوی اکسیژن نیز می باشد.
کالیستو: دانشمندان ناسا کالیستو را یک قمر مرده و کسل کننده می دانستند تا این که احتمال وجود یک اقیانوس نمک در اعماق آن را کشف کردند. سفیه «گالیلئو» ناسا در عبور از کنار این دومین قمر بزرگ سیاره مشتری متوجه شد که میدان مغناطیسی آن متغیر است. این سفینه همچنین دریافت که یک سیارک با این قمر برخورد کرده و با وجود این که چنین برخوردی باید امواج شوک در سرتاسر بدنه این سیاره ایجاد می کرده است اما هیچ اثری از چنین امواجی وجود ندارد در نتیجه محققان به این احتمال رسیدند که یک اقیانوس آبی جلوی تبعات این برخورد را گرفته و این اقیانوس گونه هایی از حیات پیچیده را در خود جای داده است.
تیتان: دانشمندان با بررسی دقیق تر این قمر زحل به شواهد بسیاری مبنی بر احتمال وجود حیات دست یافته اند به جز این که دمای سطح تیتان ۳۰۰ درجه فارنهایت است. با وجود این که تیتان فاقد نور خورشید است اما کاوشگر «هیوجنز» ناسا در سال ۲۰۰۵ موفق به ردیابی متان مایع روی سطح این مینی سیاره شد. در می ۲۰۱۰ دو تیم از دانشمندان اعلام کردند که مدارگرد «کاسینی» نشان می دهد که تیتان ترکیبات شیمیایی نامتعارفی از هیدروژن و اکسیژن را در خود جای داده و این بدان معناست که اگر حیات روی این قمر یافت شود، با ساختاری کاملا متفاوت از حیات روی زمین خواهد بود و در بر گیرنده موجوداتی عجیب بدون کوچک ترین شباهتی با موجودات زمینی است.
انکلادوس:در سال ۲۰۰۵ مدار گرد «کاسینی» در هنگام عبور از کنار این قمر زحل که در حال فوران یخ و گاز بود، موفق به ردیابی کربن، هیدروژن، نیتروژن و اکسیژن شد، همه عناصر کلیدی برای حضور ارگانیسم زنده.نکته جالب توجه دیگر آن است که دما و جرم این سیاره نیز حاکی از وجود ذخایر آب در اعماق آن است.برخی اشکال حیات یافت شده در منافذ و حفره های حرارتی زیردریایی در کره زمین و همچنین یخ های قطبی یعنی در مکان هایی که نور خورشید نمی رسد، دانشمندان را به این باور رسانده است که میکروب های مشابه می تواند در قمر «انکلادوس» نیز وجود داشته باشد.
سیاره های خارج از منظومه شمسی:برخی برآوردها حاکی از آن است که کهکشان راه شیری به تنهایی ۴۰۰ میلیارد ستاره و بی شمار سیاره خارج از منظومه شمسی را در خود جای داده و این فقط آمارهای درون کهکشان ماست و بنابراین میلیاردها اجرام قابل سکونت می تواند وجود داشته باشد.هر سال ده ها سیاره خارج از منظومه شمسی که دور ستاره دیگری غیر از خورشید ما می چرخند، کشف می شود که هر یک حاوی ترکیبات آلی و طبیعی است و این ها همه تنها قطره ای از یک دریاست.
سحابی «اوریون»:یک مجموعه ستاره ای در راه شیری به تازگی به عنوان یک معدن طلا برای یافتن حیات مورد بررسی قرار گرفت. در می ۲۰۱۰، تلسکوپ اروپایی «هرشل» اعلام کرد که در سحابی «اوریون» واقع در فاصله ۱۵۰۰ سال نوری از زمین در جنوب کمربند «اوریون» نشانه هایی از وجود مواد شیمیایی طبیعی که ایجاد حیات را امکان پذیر می کند، یافت شده است.اخترشناسان با بررسی دقیق تر داده های جمع آوری شده موفق به ردیابی مولکول های آب، منوکسیدکربن، فرمالدئید، متانول، دی‌متیل اتر، هیدروژن سیانید، اکسیدسولفور و دی اکسید سولفور شدند.
ستارگان قرمز غول پیکر در حال مرگ:در سال ۲۰۰۵ یک تیم بین   المللی از ستاره شناسان دریافتند که ستاره های غول پیکر در حال مردن می توانند سیاره های یخی را دوباره زنده کنند و این تولد مجدد می تواند به شکل گیری بسترهای تازه ای از حیات منجر شود. فکر می کنید چرا کره زمین برای میزبانی حیات ایده آل است، جواب کوتاه این پرسش موقعیت مکانی خاص آن است. در واقع ما در فاصله ای بسیار مناسب نسبت به ستاره مان قرار گرفته ایم که سیاره مان را قابل سکونت کرده است اگر فاصله ما نزدیک تر از این بود، تمامی آب زمین بخار می شد و اگر بیشتر بود، به یک سیاره یخی مبدل می شدیم. دقیقا پیش از آن که یک ستاره بمیرد، منفجر و وارد مرحله غول قرمز رنگ می شود بدین شکل که به سرعت از نظر سایز و درخشندگی شروع به متورم شدن می کند و در این حالت پرتوهای خورشیدی گرم کننده سیارات را تا شعاع بسیار دور به اطراف پرتاب می کند. حال اگر این پرتوها به یک قمر پیشتر منجمد یا یک سیاره خارج از منظومه شمسی برسد، لایه های یخی این اجرام سیاره ای ذوب می شود و به حالت مایع در می آید و زمینه شکل گیری حیات درون یک اقیانوس جاری فراهم می شود.
بخش های کشف نشده جهان:عالم فضایی بی نهایت وسیع مملو از سیاره ها، ستاره ها، منظومه  ها، سحابی  ها، گاز و گرد و غبار است و برای بشر اکتشاف تمام آن امری غیرممکن است و بنابراین حیات می تواند در آن سوی جهان وجود داشته باشد جایی که ما توان یافتن آن را نداریم.ضمن این که حیات در سیاره های دیگر ممکن است لزوما مشابه حیات در کره زمین نباشد. همه آن چه که ما درباره حیات می دانیم، آن است که باید از اسیدهای آمینه DNA تشکیل شده باشد و برای بقا نیز نیازمند آب است اما استفان هاوکینگ، مشهورترین اخترفیزیکدان جهان معتقد است حیات می تواند به شیوه ای غیرقابل تصور برای ما در سیاره های دیگر وجود داشته باشد، حیاتی که مبتنی بر کربن نباشد. بدین شکل ممکن است بیگانگان فضایی در مقابل دیدگانمان باشند اما ما به دلیل استفاده از عینک های زمینی، قادر به دیدن آن ها نیستیم. در هر حال، تلاش برای یافتن حیات فضایی همچنان ادامه دارد و بیایید امیدوار باشیم که فضایی ها در صورت مواجهه با ما، رفتاری دوستانه داشته باشند.