سفرنامه حج

صفت مشهد مقدس

شهر پناه مشهد خالى از غرابتى نيست; زيرا ديوارهايش را خلاف ديگر قلعه ها مارپيچ و مثلث ساخته اند. از اين رو اگر دشمن متوجه يك برج شود، نگهبانان برج هاى ديگر مى توانند به آن برج كمك كنند.
مرقد منوّر و روضه مقدس حضرت امام الجنّ و الانس، امام على بن موسى الرضا ـ رضى اللّه تعالى عنه ـ در وسط شهر است و گنبد مبارك، نهايت عالى و ارفع و ازين ومزين و عمارات مساجد و ساير اماكن و كارخانجات در كمال وسعت و تكلف.
به هر دو جانب دروازه هاى عظيم مرتب كرده و بازار سمت غربى را كه دولت خانه پادشاهى به آن سمت است، خيابان بالا (بالا خيابان) و راسته بازارى كه جانب مشرق است «خيابان پايين» (پايين خيابان) مى نامند... نهر آبى كه از ميان خيابان; يعنى بازار كلان (بازار بزرگ) جارى است، در وسط صحن روضه مقدسه مى گذرد.
بالاى مرقد منوّر آن سرور عالى قدر دين پرور، (سه ضريح گذاشته اند).
ضريح بزرگ از فولاد جوهردار است، ضريح دوم كه در اندرون آن است از طلاى بى غش و ضريح سوم را كه قبر مبارك در آن است، از صندل ساخته اند.