سفرنامه حج

محمدبن عبدالله ابن بطوطه در سال 703 ه ق در طنجه متولد شد.در سال725 ه ق يعنى هنگامى كه بيش از بيست و دو سال نداشت به قصد زيارت‏خانه خدا و تربت پيامبر سفرش را آغاز كرد. در ابتداى سفر حتى خود او هم‏تصور نمى‏كرد كه پاى وى به اقصى نقاط ممالك اسلامى و بسيارى ازسرزمين‏هاى غير اسلامى مانند چين و بيزانس خواهد رسيد.
در مدت سفر ابن‏بطوطه از هر فرصتى كه پيش مى ‏آمد براى تكميل معلومات‏و ادامه درس و بحث استفاده مى‏كرد. وى در دمشق و بغداد و شيراز محضرمدرسان بزرگ عصر را درك كرد و به تفصيلى كه در سفرنامه خود آورده‏ است كتب مهم حديث و فقه را نزد اساتيد نامدار زمان بخواند. اقامت به‏نسبت ممتد در شهر مكّه نيز به‏طور مسلم در تكميل اطلاعات و تجهيز ذهن ‏ابن‏ بطوطه بسيار مؤثر افتاد چه مكّه مهم‏ترين مركز دينى عالم اسلام به‏شمار مى‏آمد و اقامت در آن شهر براى اهل علم جز حصول اجر اخروى متضمن ‏فوايد ديگرى نيز بود از قبيل شناسايى و معارفه با ائمه و علما و متنفذان ‏طراز اول بلاد مختلف و كسب اطلاع از مراكز مهم جهان اسلام. در اهميت‏ سفر نامه ابن‏ بطوطه همين بس كه درباره اوضاع اجتماعى و سياسى ممالك‏ اسلامى در نيمه اول قرن هشتم هجرى هيچ مطلب تحقيقى نمى‏توان اظهاركرد كه از مراجعه به اين كتاب مستغنى باشد و در بسيارى از موارد شايد تنهامنبع تاريخى و مستندِ منحصر به فرد باشد.