اعلام موضوع این تاپیک

با سلام

در این باره نکاتی قابل ذکر است:

اول: از جمله وظائفی که دین اسلام برای والدین مقرر کرده است، انتخاب نام نیکو برای فرزند است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرمایند: مِن حقِّ الولد على الوالد أن یُحَسِّنُ اسمَه [ وسائل الشیعه ، ‌ج 3 ، ص 134 ] از حقوق فرزند که به عهده ی والدین است، نهادن نام نیکو بر اوست.

دوم: کسانی که از ادب و اخلاق اسلامی بهره مندند، می کوشند دیگران را به زیباترین نام ها بخوانند و آنان را به نامی که از آن نفرت دارند، صدا نکنند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرمایند: ثلاث یصفین لک ودّ أخیک تسلّم علیه إذا لقیته و توسّع له فی المجلس و تدعوه بأحبّ أسمائه إلیه [ نهج الفصاحه ، حدیث 1293 ] سه چیز محبت دوست را خالص می کند: سلامش کنى وقتى او را دیدى، در مجلس جاى او را باز کنى، و او را به بهترین نامهایش بخوانى.

سوم: اما تشخیص اینکه فلان نوع صدا زدن زشت است یا نیست بیشتر عرفی است ، یعنی تشخیص آن با عرف است و یا حتی گاهی  فقط بین دونفری است که همدیگر را به شکل خاصی صدا می کنند. مثلاً در مورد عالمی نقل شده که بعد از فوتش به خواب یکی از دوستانش آمده و ابراز می کند که با اینکه اوضاعم خوب است اما به یک جهت دچار عذاب هستم و آن اینکه در دنیا نام همسرم را بطور مخفف ادا می کردم و او ناراحت می شده اما ابراز نمی کرده است، ولی در مقابل شاید شنیده و یا خوانده باشید که حضرت امام (ره) عروس خود را که فاطمه نام داشته فاطی صدا می کرده اند و حتی در اشعار و نامه های شان برای عروسشان کلمه ی فاطی را ذکر کرده اند.

چهارم: فکر کنم با مطالب بالا نتیجه مشخص باشد. باید برای فرزندانمان نام نیکو انتخاب کنیم و با نیکوترین نامشان آنها را صدا کنیم ولی در عین حال تشخیص موارد جزئی بعهده ی عرف است. لذا ممکن است دخترمان را که فاطمه نام دارد فاطی صدا کنیم و این نه تنها باعث تخفیف او نباشد بلکه نشانه ی محبت و صمیمیت نیز هست. اما اگر احیانا باعث ناراحتی کسی می شود یا در عرف تخفیف شخصیت حساب می شود باید احتراز کنیم.