ویژگیهای نوجوان

در دوره نوجوانی تمایلات جنسی افزایش می یابد؛ روحیه استقلال طلبی و بی اعتنایی به نظرات اطرافیان جلوه گر می شود؛ نوجوان آن کودک سر براه قبلی که تابع همه مقررات موجود در خانه بود، نیست؛ به خود حق می دهد تا در کارهای افراد خانواده دخالت کند و در مورد افکار و اعمال آنها اظهار نظر نماید؛ او دوست دارد در انتخاب لباس و دوست آزاد باشد؛ تخیّل او اوج می گیرد. او می خواهد گذشته و آینده را به هم مرتبط کند؛ نوجوان مواد اولیه تخیل خود را از خارج می گیرد و مطابق فکر و ذهن خود توصیف کرده و بال و پر می دهد، از این رو مشاهده می کنیم که بسیاری از آنها حالت رؤیاگونه و مبالغه آمیز دارند؛ نسبت به مسایل جنسی کنجکاو می شوند. او ثبات اخلاقی و رفتاری خود را از دست می دهد، او برای رشد اجتماعی خود، با هم سن و سالانش طرح دوستی می ریزد و نسبت به جنس مخالف تمایل پیدا می کند.

«نقش والدین در تأمین نیازهای روانی نوجوان»

پدر و مادر اولین کسانی هستند که شخصیت نوجوان را بنا می گذارند، و از آنجا که نوجوان به تفاهم با والدین نیازمند است باید به او کمک شود تا به استقلال همه جانبه برسد. از این رو خصوصیات رفتاری و گفتاری پدر و مادر به رشد اجتماعی و تکامل شخصیت نوجوان کمک می کند و او را برای حضور در صحنه های مختلف اجتماعی آماده می سازد.

در خانواده ای که پدر و مادر، مهربان، منطقی و آرام باشند و با آگاهی از نیازهای نوجوان به تربیت او اقدام کنند فرزندانی آرام، باهدف، سازگار و صالح خواهند داشت. برعکس خانواده ای که هر دو یا یکی از پدر و مادر با خشونت و تندی با فرزندان برخورد کنند فطرت سالم نوجوان را منحرف و آلوده کرده و دختر یا پسر را با سر در گمی روبه رو ساخته و او را نسبت به زندگی آینده خود ناامید و مأیوس خواهند کرد.