سروده های محلی بوشهر

ترانه‌های گرد و خاكی

دكتر سیدجعفر حمیدی

رسیده ماهِ روزه، وای بر دل

که گرد و خاک سازد روزه باطل

دمی فکری کنید ای چاره جویان

والّا نیست اجر روزه، حاصل

***

ز كوی آشنا می‌آید این خاك

ز دشت نینوا می‌آید این خاك

ببین چشمِ خلایق اشكبار است

كه چون تیرِ بلا می‌آید این خاك

***

دلا امشب، شبِ چشم‌انتظاری‌ست

كه گَرد و خاك، مثل تیرِ كاری‌ست

به جای شبنم و بارانِ شبگیر

زمانِ اشك و آهِ بی‌قراری‌ست

***

مشو غمگین گر امشب ترسناك است

زمین دلگیر از این گَرد و خاك است

قلم را چاشنی ده از میِ عشق

دوای درد و محنت، عشقِ پاك است

***

هوا چركین، بیا مهمان من است

شبی هم‌عهد و هم‌پیمانِ من باش

بیا در این شبِ چركِ پُر از خاك

شریكِ لحظه‌ی خندان من باش

***

بیا دریادلم، دریادلی كن

به دریابار این دل، همدلی كن

به آبِ دل بشوی این گَرد و این خاك

فراموش این همه بی‌حاصلی كن

***

هواپیما نشست و خاك خوابید

درخت عشق در گلشن خرامید

نگاهت را بشوی از آبِ لبخند

كه خورشیدِ جهان‌آرای، تابید

***

شبی آتش سرودم، دود برخاست

گلِ هستی درودم، دود برخاست

همه دود و سرود و آتش و درد

به بزم جان گشودم، دود برخاست

***

قوی‌دل باش، خاك آمد، خبرخوش!

هوای خوب و پاك آمد، خبرخوش!

همیشه رعد و برق و ابر و باران

كنون این دردناك آمد، خبرخوش!