- نام بازی: گُل گُل
- نام محلی: گول گول
- اهداف کلی: تحریک حس کنجکاوی و پرورش دقت و هوشیاری
- اهداف جزیی: پیروی از سرگروه و آموزش چپ و راست
- تعداد بازیکن: محدودیتی ندارد
- سن بازیکنان: محدودیتی ندارد
- ابزار لازم: یک عدد دکمه کوچک و یک پارچه بزرگ
- محوطه بازی: محدودیتی ندارد
شرح بازی:
افراد به دو گروه مساوی تقسیم می شوند، دو سر گروه شرایط بازی را از قبیل حد نصاب امتیازات و تعداد امتیازی که تک گل دارد، مطرح می کند. (به طور مثال: تک گل 5 امتیاز و حد نصاب هم 21 باشد.)
بنابر انتخاب او یکی از گروهها، در شروع بازی 3 امتیاز دارد و گروه دیگر، امتیاز کنترل و گردانیدن بازی را.
سرگروه صاحب گل، در زیر پارچه یا چادری، دست بچه ها را یکی یکی به خاطر فریب گروه حریف می گیرد و فقط در یکی از دستها گل را قرار می دهد و همه مشت گره کرده، بیرون می آیند.
نفرات گروه دوم با کنجکاوی، دقت و هوشیاری، از حرکت دست سرگروه و نفرات، نگاه ها و حالت چهره ها حدسی می زنند و به سرگروه می گویند و سرگروه بنابر حدس خود و یاران، دستهای مشکوک را کنار گذاشته و بقیه را یکی یکی ، با گفتن واژه ی (پوچ یا خالی) کنار می گذارد و به این ترتیب به گل نزدیک تر می شود و چنانچه اگر آن را پیدا کند با کسب یک امتیاز صاحب گل شده و در دور بعدی آنها، گل را مخفی خواهند کرد و چنانچه اگر نتوانند، باز گروه مقابل با احتساب یک امتیاز گل را میان دستها پخش خواهند کرد.
در ابتدای بازی اگر حدس قدری قوی باشد که به یقین مبدل شود، سرگروه می تواند با تک گل گفتن، 5 امتیاز بگیرد ولی اگر نتواند بنا به قراردادی که دارند 1 تا 5 امتیاز از دست می دهند.
در خاتمه برنده بازی، گروهی است که تعداد امتیازاتش زودتر به 21 برسد.
- نکات: قدمت این بازی، شاید مقارن با عهد قاجار باشد که در شب نشینی های گرم آذربایجان سرد مرسوم بود، هنوز هم در گشه و کنار شهرها و روستاها با لطافت خاص خود اجرا می شود.
- نتیجه بازی: بازیکن با اجرای این بازی ضمن لمس آنچه در هدفهای کلی و جزیی آمده، قوه ی مدیریت و رازداری را پرورش می دهد.