شعری از دوران مدرسه که به خاطر دارین بنویسید؟

یاد شعر قدیمی کتاب فارسی مون از آقای مصطفی رحماندوست افتادم :

" صد دانه یاقوت دسته به دسته

با نظم و ترتیب یک جا نشسته

هر دانه ای هست خوشرنگ و رخشان

قلب سفیدی در سینه آن

یاقوت ها را پیچیده با هم

در پوششی نرم پروردگارم

هم ترش و شیرین هم آبدار است

سرخ است و زیبا نامش انار است "

یادش بخیر