پژوهش و سازندگي

بخش مهمي از نياز غذايي خانوار از گندم و فرآورده هاي آن تامين مي شود. به دليل اهميت و پايداري سهم مصرف اين کالا در سبد مصرفي خانوار، اين کالا تاثير به سزايي بر شاخص ها و متغييرهاي اقتصاد کشور ما گذاشته است. فرآيند و سامانه از توليدگندم تا مصرف نان با مشکلات و معضلات زيادي مواجه است. مهمترين مشکل فقدان يکپارچگي سياستگذاري است. نبود يک نگرش جامع گرا به کل فرآيند و سامانه تحليل وضعيت و ارايه راه حل موثر براي حل مشکلات آن را دچار مشکل ساخته است. در اين مقاله کوشش شده که بطور خلاصه اين فرآيند و سامانه معرفي و مشکلات آن شناسانده شوند. تاکيد اصلي مقاله بر يکي از مشکلات اصلي و حلقه مفقوده: يعني کمبود ظرفيت ذخيره سازي و ذخيره احتياطي است. در بخش بعدي آثار و زيانهاي اين کمبود برآورد شده که به قيمت هاي سال 1380 معادل 20 درصد يارانه سالانه اعطايي دولت به زير بخش گندم است. با اين رقم مي توان سالانه 1.62 ميليون تن ظرفيت ذخيره سازي (سيلو) احداث نمود. در بخش آخر راه حل معرفي مي شود. نقطه آغازين حل مشکلات فرآيند و سامانه تعيين متولي نان است. در اين ميان اصلاح سياستگذاري نظام توزيع و ذخيره سازي يا برجسته تر کردن نقش ساير اجزاي سامانه، به ويژه بخش متولي و مسوول توليد و تحويل گندم با کيفيت بالا به بخش توزيع و مصرف، شرط لازم و کافي يکپارچه سازي و اصلاح فرآيند است.

 نسخه قابل چاپ