پژوهش و سازندگي

اين آزمايش به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف جو بدون پوشينه با توجه به غلظت پلي ساکاريدهاي غير نشاسته اي (NSP) محلول در جيره غذائي، بر عملکرد جوجه هاي گوشتي انجام گرفت. تعداد 960 قطعه جوجه گوشتي يکروزه از نژاد آربورايکرز در يک آزمايش فاکتوريل با 4 سطح جو (صفر، 10، 20 و 30 درصد) و 3 آنزيم در 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفي مورد استفاده قرار گرفتند. ازدانه جو بدون پوشينه براي افزايش غلظت NSP هاي محلول در جيره هاي غذايي استفاده شد. نتايج حاصل از اين آزمايش نشان داد که در دوره آغازين، افزايش سطح جو بدون پوشينه (افزايش غلظت NSP هاي محلول) در جيره، مصرف خوراک و ميزان رشد را به طور معني داري کاهش داد (P<0.01). در دوره رشد نيز با افزايش سطح جو در جيره، ميزان مصرف خوراک و رشد کاهش يافت (P<0.01). در دوره پاياني افزايش غلظت NSP هاي محلول تا %4.6 (سطح %30 جو بدون پوشينه) اثري بر روي متغيرهاي عملکرد نداشت. ضريب تبديل غذائي در کل دوره آزمايش (0-49 روزگي) با افزايش سطح جو بدون پوشينه، کاهش يافت. مقدار انرژي قابل سوخت و ساز براي هر کيلوگرم افزايش وزن در کل دوره نيز تحت تاثير سطوح مختلف جو بدون پوشينه قرار گرفت (P<0.01).افزايش سطح جو بدون پوشينه در جيره باعث افزايش وزن دستگاه گوارش، کبد و روده کور نسبت به وزن بدن شد ولي بر درصد لاشه، چربي شکمي، پيش معده و سنگدان و درصد تلفات اثر معني داري نداشت. افزودن آنزيم به جيره هاي غذائي مورد آزمايش به جز بر pH ايلئوم (P<0.01)، اثر معني داري بر ساير متغيرهاي مورد مطالعه نداشت. نتايج اين آزمايش نشان مي دهد که در جيره جوجه هاي گوشتي، از دانه جو بودن پوشينه تا سطحي مي توان استفاده کرد که مقدار NSP هاي محلول در جيره در دورههاي آغازين، رشد و پاياني به ترتيب از 3.6، 4.1 و 4.6 درصد بالاتر نرود. بنابراين با توجه به ترکيب جيره سطح استفاده از جو بدون پوشينه در جيره هاي آغازين، رشد و پاياني به ترتيب صفر، 20 و %30 توصيه مي شود.

 نسخه قابل چاپ