بررسي تراكم زي شناوران گياهي در استخرهاي پرورش ميگوي سفيد هندي (Penaeus indicus) منطقه تياب در طول د
یک شنبه 16 مهر 1391 11:36 AM
| 5 : پژوهش و سازندگي زمستان 1382; 16(4 (پی آیند61) در امور دام و آبزیان):30-38. |
| بررسي تراكم زي شناوران گياهي در استخرهاي پرورش ميگوي سفيد هندي (Penaeus indicus) منطقه تياب در طول دوره پرورش |
| روحاني قاديكلايي كيومرث,صالحي علي اكبر,تمدني جهرمي سعيد |
|
با توجه به اينکه لاروهاي ميگو در مراحل اوايل دوره پرورش متکي به توليدات طبيعي استخرها (زي شناوران گياهي) هستند و مدت زماني طول مي کشند تا به غذاي دستي عادت کنند اهميت بررسي زي شناوران گياهي را در استخرهاي پرورشي نشان مي دهد. اين طرح جهت بررسي تراکم و شناسايي زي شناوران گياهي در استخرهاي پرورش ميگو با همکاري سه شرکت پرورش دهنده ميگو به نام هاي مزارع زرآبزي، اداره کار و مه کيش در منطقه تياب استان هرمزگان از خرداد تا آبان ماه 1378 انجام گرفت . نمونه برداري هر 10 تا 14 روز يکبار از سه استخر يک هکتاري از هر مزرعه انجام شد. در طي اين بررسي 14 جنس زي شناوران گياهي مرتبط با سه گروه دياتومه ها، دينوفلاژله ها و جلبک هاي سبز آبي شناسايي شده اند که در اين بين به ترتيب دياتومه ها با 8 جنس، دينوفلاژله ها با 4 جنس و جلبکهاي سبز آبي تنها با دو جنس گونه هاي غالب زي شناوران گياهي استخرها را شامل شده اند. بيشترين تنوع گونه اي در مزرعه مه کيش با 14 جنس و کمترين آن در مزرعه زرآبزي با 9 جسم مشاهده شده است و بيشترين تراکم زي شناوران گياهي در مزرعه اداره کار و کمترين آن در مزرعه مه کيش در طي دوره پرورش ديده شده است. نتايج حاصل از آناليز و واريانس نشان مي دهد که اختلاف معني داري بين تراکم جلبک هاي سبزآبي و دياتومه ها طي روزها دوره پرورش، بين تراکم جلبک هاي سبز آبي و دينوفلاژله هاي استخرهاي پرورش و همچنين بين تراکم جلبک هاي سبز در بين مزارع مختلف اختلاف معني داري وجود دارد (P<0.05). |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .
