پژوهش و سازندگي

تالاب انزلي در جنوب غربي درياي خزر به عنوان يكي از مهمترين اكوسيستم هاي تالابي ايران است، كه ماهي اسبله (Silurus glanis) به طور ميانگين حدود 3.78 درصد از كل سهم صيد ماهيان آنرا در سالهاي 1371 تا1375 تشكيل داده است. مطالعات انجام شده طي سالهاي 1377 تا1380 نشان داد كه طول كل آنها 19.8 تا186.5 سانتي متر، وزن 47.7 تا 30000 گرم و سن 1 تا 9 سال بوده كه ماده ها 68.5 درصد را تشكيل ميدادند. همچنين شاخص تهي بودن لوله گوارش (CV)41.15، ميانگين شدت تغذيه IF))322±273.8 و ميانگين طول نسبي روده (RLG) 0.17±0.83 به دست آمده است. طبق نتايج اين بررسي ، اسبله از 19 نوع غذاي مختلف شامل حشرات (4.13 درصد)، دوكفه اي ها (0.5 درصد)، سخت پوستان (15.8 درصد)، دوزيستان (0.9درصد) و ماهيان (78.6 درصد) تغذيه نموده كه در بين آنها، ماهي Carassius auratus ( ماهي حوض) با 33.94، ميگويMacrobrachium.spp  با 14.22، ماهيNeogobius kessleri (گاو ماهي كسلر) با 4.59، حشرات با 4.13 و ماهي  Proterorhinus marmoratus(گاوماهي مرمري) با 2.75 درصد بيشترين فراواني را دارا بودند. در فصول بهار و پاييز ماهي C.auratus در تابستان ماكروبراكيوم در زمستان ماهي N.kessleri بيشترين غذاي اسبله را تشكيل مي دادند. همچنين با افزايش طول اسبله، رژيم غذايي ماهي خواري در آن افزايش يافته است به طوريكه در اسبله هاي 20 تا55  سانتيمتر، ماهيان حدود 44.2 درصد و دراسبله هاي 90 تا125 سانتيمتر، ماهيان حدود 94.5 درصد غذا راتشكيل داده اند. در بين ماهيان هم، خانوادهCyprinidae  با 78.7 و Gobiidae با 14.8 درصد غالب بودند. ماهي اسبله، نه تنها نسل ماهيان اقتصادي تالاب انزلي را تهديد نمي كند بلكه با تغذيه از آبزيان غير بومي عاملي جهت موازنه و ابقا نسل انواع آبزيان مي باشد.

 نسخه قابل چاپ