پژوهش و سازندگي

منطقه مورد مطالعه با 16873 هکتار در جنوب شهرستان قم واقع شده است. بلندترين نقطه آن 3070 متر از سطح دريا و پست ترين نقطه آن نيز 1050 متر مي باشد. ميانگين بارندگي آن بر اساس نتايج بدست آمده از آمارهاي ايستگاه هواشناسي نزديک آن 252.8 ميلي متر است. نتيجه تحقيقات و بررسي بر روي پوشش گياهي منطقه ذکر شده منتج به شناسايي 484 گونه متعلق به 62 تيره و 274 جنس شده است. بزرگترين تيره گياهي از نظر تعداد گونه ها، تيره گل ستاره اي يا کاسني (Asteraccae L يا Compositae) با 79 گونه و بزرگترين جنس از نظر تعداد گونه جنس گون (Astragalus L.) از تيره پروانه آسايان (Papilionaceae) با 19 گونه مي باشد. نمودار طيف زيستي گياهان نشان مي دهد که همي کريپتوفيت ها 41.96 درصد، تروفيت ها 29.65 درصد، کامفيت ها 12.94 درصد، ژئوفيت ها 10.23 درصد، هلوفيت ها 0.62 درصد و فانروفيت ها 4.60 درصد از اشکال زيستي گياهان را به خود اختصاص داده اند. نتيجه اين امر نشان دهنده اقليمي سرد و معتدل در اين منطقه است. تعداد 410 گونه (84.71 درصد) از فلور منطقه، متعلق به ناحيه رويشي ايرانو – توراني مي باشد. علاوه بر اين، براساس معيارهاي انجمن حفاظت از ذخاير ژنتيکي (World Conservation Union) يا IUCN (8) سه رسته گونه هاي گياهي آسيب پذير، با خطر کمتر و فاقد اطلاعات در منطقه مورد مطالعه تعيين شده است که جمعا 69 گونه گياهي در رسته گونه هاي گياهي تهديد شده وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ