پژوهش و سازندگي

در اين تحقيق اثر عوامل ژنتيكي افزايشي و محيطي مادري بر صفات وزن 6 هفتگي، وزن تخم مرغ، سن بلوغ جنسي و توليد تخم مرغ 25 تا 50 هفتگي يك لاين تجارتي گوشتي از طريق مقايسه مولفه هاي واريانس ژنتيكي افزايشي مستقيم، ژنتيكي افزايشي مادري، محيطي مشترك مادري و كوواريانس بين اثر ژنتيكي افزايشي مستقيم و مادري با استفاده از روش حداكثر درست نمايي محدود شده و مدل حيوان بررسي شد. براي هر صفت، با در نظر گرفتن اثر عوامل مادري و بدون آن، 6 مدل مختلف برازش و مناسب ترين مدل از طريق آزمون نسبت درست نمايي تعيين گرديد. براي صفت وزن 6 هفتگي، اثر ژنتيكي افزايشي مادري، اثر محيطي مشترك مادري و كوواريانس بين اثر ژنتيكي افزايشي مستقيم و مادري معني دار بود. وراثت پذيري مستقيم، وراثت پذيري مادري، نسبت واريانس محيطي مشترك مادري به واريانس فنوتيپي و همبستگي بين اثر ژنتيكي افزايشي مستقيم و مادري اين صفت به ترتيب، 0.340، 0.050، 0.040 و 670.0- برآورد شد. براي وزن تخم مرغ، سن بلوغ جنسي و توليد تخم مرغ 25 تا 50 هفتگي اثر ژنتيكي افزايشي مادري تنها عامل موثر بود. وراثت پذيري مستقيم و مادري براي وزن تخم مرغ به ترتيب، 0.470 و 0.128، براي سن بلوغ جنسي، 0.150 و 0.060 و براي توليد تخم مرغ 25 تا 50 هفتگي، 0.240 و 0.050 برآورد شد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه تجزيه و تحليل داده هاي وزن بدن در 6 هفتگي با مدل حيوان بدون در نظر گرفتن اثر عوامل ژنتيكي افزايشي و محيطي مادري و داده هاي وزن تخم مرغ، سن بلوغ جنسي و توليد تخم 25 تا 50 هفتگي بدون در نظر گرفتن اثر عوامل ژنتيكي افزايشي مادري باعث برآورد بيش از حد مقدار واريانس ژنتيكي افزايشي مستقيم و وراثت پذيري حاصل از آن مي شود.

 نسخه قابل چاپ