بررسي پراکنش و فراواني پلانکتون هاي گياهي خور باهوکلات
یک شنبه 9 مهر 1391 4:17 PM
3 : پژوهش و سازندگي بهار 1385; 19(1 (پي آيند 70) در امور دام و آبزيان):15-22. |
بررسي پراکنش و فراواني پلانکتون هاي گياهي خور باهوکلات |
مشايي نسرين* |
* موسسه تحقيقات شيلات ايران، ايستگاه تحقيقات شيلاتي آب هاي شور داخلي |
پراکنش و فراواني پلانکتون هاي گياهي خور باهوکلات در جنوب شرقي ايران، از آذر 1375 تا آبان 1376 به صورت ماهانه مورد بررسي قرار گرفت. نمونه برداري از اعماق مختلف 8 ايستگاه و توسط بطري نانسن يک ليتري انجام شد. ميانگين سالانه فراواني پلانکتون هاي گياهي درخور 1955±8825 کمترين فراواني در آذرماه و بيشترين آن در مهرماه بدست آمد که طبق آزمون توکي با ديگر ماه ها اختلاف معني دار داشت. در نواحي مياني خور تراکم پلانکتون هاي گياهي بيش از ابتدا و انتهاي آن بود. اما طبق نتايج آزمون توکي بين ايستگاه هاي مختلف، و طبق آزمون t بين لايه هاي مختلف آب هر ايستگاه اختلاف معني داري وجود نداشت. تراکم توده پلانکتون هاي گياهي در زمستان جنس هاي مختلف دياتومه ها به ويژه Pleurosigma، در ماه هاي پيش مانسون دينوفلاژله جنس Ceratium و انواعي از دياتومه ها، در مانسون نيز جنس هاي مختلف دياتومه ها، و در پس مانسون جلبک سيانوفيسه Gloeotrichia بودند. به نظر مي رسد که مهمترين عامل تعيين کننده فراواني و انتشار پلانکتون هاي گياهي در خور باهوکلات، تغييرات حاصل از حاکم شدن شرايط مانسون باشد. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .