پژوهش و سازندگي

به منظور بررسي تاثير روش كاشت و نيز تراكم پياز بر عملكرد زعفران اين طرح تحقيقاتي در همند آبسرد - دماوند در مركز تحقيقات مراتع وزارت جهاد كشاورزي به مدت چهار سال از مهرماه 79 تا آذرماه 1383 اجرا گرديد. اين پژوهش در قالب طرح آماري بلوكهاي كاملا تصادفي به روش فاكتوريل به مرحله اجرا درآمد، مقايسات ميانگين نيز از طريق آزمون چند د امنه اي دانكن صورت گرفت. در اين طرح از دو روش كاشت كپه اي و رديفي با سه تراكم كم، متوسط و زياد به ترتيب 5، 10 و 15 پياز در طول 30 سانتي متر خطوط كشت استفاده شد بطوريكه در روش كاشت رديفي به ترتيب 5، 10 و 15 پياز در طول 30 سانتي متر با فواصل مساوي و در روش كاشت كپه اي در آخر هر 30 سانتي متر طول خطوط كشت 5، 10 و يا 15 پياز به صورت كپه اي كشت شدند. در اين تحقيق 6 تيمار با 5 تكرار در قالب 30 كرت وجود داشته است. هد ف از اين پژوهش اولا تعيين بهترين روش كاشت و ثانيا تراكم پياز مطلوبتر بوده است. از نتايج دو سال اول طرح، روش كاشت كپه اي با 15 پياز بيشترين عملكرد (گل زعفران و زعفران خشك) را داشته كه تفاوت آن با ساير تيمار ها در سطح %1 معني دار بوده است. در سال سوم كاشت (1381) مجددا اثر تراكم بوته و روش كاشت معني دار شده و در سال چهارم فقط اثر روش كاشت در سطح %5 بر روي صفات مورد مطالعه معني دار گرديده است. با افزايش سالهاي كاشت بيشترين تفاوت در دو روش رديفي و كپه اي حاصل شده كه نشان مي دهد روش كاشت بيشتر از تراكم بوته در عملكرد موثر مي باشد. در دو سال پاياني طرح در تيمارهاي روش كاشت، به دليل اينكه امكان ازدياد بنه ها در روش كاشت رديفي بيشتر از كپه اي فراهم بوده، عملكرد در اين روش از روش كپه اي بيشتر بوده است نتايج نشان مي دهد كه تيمارهاي برتر كاشت رديفي با ده پياز و كاشت كپه اي با 51 پياز بوده اند.

 نسخه قابل چاپ