پژوهش و سازندگي

اين پژوهش به منظور بررسي رابطه بين خصوصيات خاک با پوشش گياهي غالب در چهار رويشگاه گرمسار انجام شد. جهت انجام مطالعات، پس از انتخاب تيپ هاي گياهي شاخص و غالب در هر منطقه از خاک منطقه نمونه برداري شد. نمونه برداري به روش تصادفي – سيستماتيک انجام گرفت که در هر جامعه گياهي 3 ترانسکت استقرار يافته و در امتداد هر ترانسکت 10 پلات قرار داده شد. اندازه پلات ها با توجه به نوع و نحوه پراکنش گونه هاي گياهي به روش حداقل سطح تعيين شد. طول ترانسکت ها، فاصله آنها از يکديگر و تعداد پلات هاي نمونه برداري با توجه به تغييرات پوشش گياهي و خصوصيات طبيعي منطقه تعيين گرديد. فاصله بين پلات ها با توجه به تغييرات فيزيوگرافي و پوشش گياهي به طور متوسط 50 متر در نظر گرفته شد. در داخل پلات ها، غالبيت گياهان موجود، درصد تاج پوشش يادداشت شد، نمونه برداري خاک به صورت يک در ميان از 10 پلات (5 پلات از هر رويشگاه) و از دو عمق 30-0 و 60-30 سانتي متر انجام شد. يعني در هر جامعه گياهي 10 نمونه و در کل 40 نمونه برداشت شد. سپس نمونه ها به آزمايشگاه منتقل و در آزمايشگاه خصوصيات فيزيکي، شيميايي خاک شامل درصد رس، سيلت و شن، pH، Ec، درصد آهک، درصد ماده آلي، SO₄، Mg، Ca، Na، K، Cl، بي کربنات و کربنات بررسي گرديد و سپس با استفاده از نرم افزار SPSS با روش هاي آماري تجزيه واريانس و آزمون دانکن، نمونه ها مقايسه شد. پوشش گياهي مناطق مورد بررسي بر اساس شوري از کوهپايه با Astragalus spp-Stipa barbata شروع شده بعد از آن به Artemisia sieberi و بعد Seidlitzia rosmarinus و در نهايت در حاشيه پلايا به جامعه Tamarix spp مي رسيد. جامعه گياهي Tamarix spp و Seidlitzia rosmarinus بيشترين رابطه را با Ec و ميزان املاح محلول و جامعه گياهي Artemisia sieberi بيشترين رابطه را با بافت و Astragalus spp-Stipa barbata بيشترين رابطه را با درصد آهک خاک داشته اند.

 نسخه قابل چاپ