پژوهش و سازندگي

به منظور مقايسه ترکيب پوشش گياهي تحت شرايط قرق، چراي آهو (دشت ميرزابايلو پارک ملي گلستان)، چراي متوسط گوسفند (مراتع حفاظت شده قرخود) و چراي سنگين گوسفند (مراتع اطراف روستاي اسپاخو) با استفاده از قابهاي تصادفي يک متر مربعي که به صورت شاعاي از مرکز منبع آب (يا محل روستا) در امتداد ترانسکت هاي سيستماتيک در جهات مختلف استقرار يافت، توليد برحسب فرم هاي رويشي و درصد پوشش تاجي برحسب گونه تعيين گرديد. نتايج تحقيق نشان داد که در دشت ميرزابايلو با توليد 440 کيلوگرم در هکتار علوفه خشک، هر چه از محل آبشخوار آهوان فاصله گرفته شود، توليد بوته ها و پهن برگان علفي افزايش مي يابد و استنباط مي شود که آهوان بيشتر سرشاخه خوارند. در مراتع قرخود با توليد 320 کيلوگرم در هکتار علوفه خشک، هر چه از مراتع بالادست به پايين دست به جاده نزديک شويم از ميزان پهن برگان علفي کاسته شده و بر ميزان بوته ها افزوه مي شود و با توجه به رعايت نسبي ظرفيت چرا در منطقه حفاظت شده، پهن برگان علفي به طور کامل از بين نرفته اند و علف گندميان نيز در سرتاسر منطقه پراکنش يکساني دارند. در اطراف روستاي اسپاخو با توليد 188 کيلوگرم در هکتار علوفه خشک به دليل شدت چرا، علف گندميان نيز پس از پهن برگان علفي به شدت چريده شده اند و هر دو فرم رويشي تقريبا به حالت خوابيده روي زمين مشاهده مي شوند ولي بوته ها فراوانند. ظرفيت چرايي مراتع حريم اسپاخو معادل 225 راس گوسفند و بز است که در حال حاضر 5376 راس دام در اين مناطق چرا مي کنند. منطقه قرخود از ظرفيتي معادل 457 راس گوسفند برخوردار است که تقريبا معادل پروانه چراي صادره است. تعداد آهوان موجود در دشت ميرزابايلو در حال حاضر 184 راس است که بدون در نظر گرفتن ساير عوامل محدودکننده و تنها با توجه به توليد علوفه به عنوان يکي از مولفه هاي اکولوژيک، تعداد آهوان در فصل رويش مي تواند به 653 راس برسد. طبق نتايج به دست آمده چون تعداد آهوان نسبت به وسعت دشت ميرزابايلو بسيار ناچيز است، تقريبا مي توان گفت که هيچ اثر مخربي روي پوشش دشت ندارند. در حالي که سهم گوسفند و بز در نابودي پوشش گياهي از طريق چراي بي موقع و بيش از اندازه، از سم داران وحشي است.

 نسخه قابل چاپ