پژوهش و سازندگي

هدف اصلي اين تحقيق بررسي ميزان آشنايي و گرايش ذهني و عملي محققان كشاورزي نسبت به كشاورزي پايدار و پاسخگويي به سوالاتي مانند اينکه محققان كشاورزي چقدر با مفهوم كشاورزي پايدار آشنايي دارند؟ محققان كشاورزي چه تصور ذهني نسبت به كشاورزي پايدار دارند؟ و رفتار محققان در قبال كشاورزي پايدار چگونه است؟ مي باشد. اين تحقيق از نوع مطالعات كمي است که به سنجش گرايش محققان كشاورزي نسبت به مفهوم كشاورزي پايدار پرداخته است. متغيرهاي مستقل و وابسته تحقيق شامل مشخصات فردي و سازماني محققان، گرايش پاسخگويان به مفهوم كشاورزي پايدار و ميزان دانش و اطلاعات پاسخگويان نسبت به مفهوم كشاورزي پايدار مي شدند. پرسشنامه مهمترين تكنيك مورد استفاده جهت جمع آوري اطلاعات بوده و جامعه آماري شامل كليه محققان شاغل در مراكز و موسسات تحقيقات زراعي بودند که براي نمونه گيري از جمعيت هاي مورد بررسي از روش نمونه گيري تصادفي ساده استفاده شد. يافته هاي تحقيق نشان داد که جهت گيري تحقيقاتي پاسخگويان عمدتا در جهت تدوين نيازها و مسايل تحقيقاتي در جهت رفع مسايل و مشکلات بخش کشاورزي و نيز بهره مندي از نظرات و همکاري محققان با تخصص ها و رشته هاي مختلف در انجام اين گونه فعاليت ها بود. از نظر پاسخگويان، نتايج تحقيقات آنان پيامدهايي همچون افزايش عملکرد در واحد سطح، حفظ توليدات کشاورزي در درازمدت، حفظ منابع طبيعي و کشاورزي و نيز افزايش توليد و درآمد کشاورزان را در بر داشته است. هر چند يافته ها نشانگر ديدگاه مثبت محققان نسبت به کشاورزي پايدار و آشنايي و دانش بالاي آنها با اين مفهوم بود لکن آن نشان داد که محققان به بهره گيري از مشارکت روستاييان و مزارع آنان جهت انجام طرحهاي تحقيقاتي توجه کمي دارند.

 نسخه قابل چاپ