پژوهش هاي خاك (علوم خاك و آب)

کمبود فسفر يکي از عوامل محدودکننده رشد گياهان در اغلب خاک ها است که اين کمبود از رسوب، تبادل و تغيير شکل فسفر ناشي مي شود. بعلاوه کمبود رطوبت از عوامل ديگر در کاهش حلاليت، پخشيدگي فسفر و رشد ريشه بوده که منجر به کاهش جذب فسفر مي گردد. لذا به منظور بررسي اختلاف ارقام گندم در ميزان جذب رطوبت و فسفر و توليد عملکرد در استفاده از کود فسفره مصرفي در شرايط ديم، آزمايشي با تيمارهاي مختلف ارقام گندم (سرداري، سبلان، آذر 2، Ogosta/sefid، Fenkang15/Sefid و (Pvn”A”/Bow”S”//Lira"S"/31 Shahi در پايه بلوک هاي کامل تصادفي در 4 تکرار و به مدت 3 سال زراعي ازسال 84-1381 در موسسه تحقيقات کشاورزي ديم اجرا شد. تغييرات رطوبت در اعماق مختلف خاک، اختلاف جذب فسفر، عملکرد دانه، کاه کلش، عملکرد بيولوژيکي، شاخص برداشت براي ارقام مختلف مورد بررسي قرار گرفت و نتايج نشان داد که رطوبت در اعماق 10-5 و 20-10 سانتي متري بسته به زمان متغير و براي ارقام مختلف اين ميزان رطوبت در اعماق مختلف متفاوت بود. ارقام گندم آذر 2 و سرداري در مقايسه با ساير ارقام گندم بيشترين جذب رطوبت از خاک و فسفر را داشتند و ارقامOgosta  و سبلان با ارقام آذر 2 و سرداري از لحاظ آماري در يک کلاس قرار گرفتند. ارقام آذر 2 و سرداري در مقايسه با رقم Fenkang ميزان جذب فسفر بالاتري داشتند. به طور مشابه با جذب رطوبت و فسفر، ارقام گندم آذر 2 و سرداري نسبت به ساير ارقام گندم بيشترين عملکرد دانه را داشتند و همچنين ارقام گندم آذر 2، سرداري، سبلان و Ogosta بالاترين رقم شاخص برداشت را در مقايسه با ارقام ديگر گندم داشتند. اين مطالعه نشان مي دهد واريته هاي مختلف گندم در استفاده از رطوبت اعماق مختلف خاک، جذب فسفر و توليد عملکرد در شرايط ديم، توانايي هاي متفاوتي دارند. ارقام گندم آذر 2، سرداري و Ogosta در مقايسه با ساير ارقام گندم مورد مطالعه در اين پژوهش بيشترين قدرت جذب فسفر و توليد عملکرد بالاتري را در شرايط ديم داشتند.

 نسخه قابل چاپ