پاسخ به:پژوهش هاي خاك (علوم خاك و آب)
سه شنبه 21 شهریور 1391 12:45 PM
6 : پژوهش هاي خاك (علوم خاك و آب) 1388; 23(1):61-67. |
تاثير روشهاي مختلف خاكورزي بر ميزان ماده آلي و پايداري خاكدانه ها |
روستا محمدجواد* |
* شيراز، بلوار مدرس، خيابان جانبازان، مجتمع آموزشي- تحقيقاتي بعثت، مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان فارس |
از آنجا كه خاكورزي سنتي (مرسوم) باعث شكسته شدن خاكدانه ها به ويژه در خاكهاي لومي و لومي شني گرديده و حساسيت خاك را در برابر فرسايش آبي و بادي افزايش مي دهد، استفاده از ساير روشهاي خاكورزي در اراضي كشاورزي بخصوص در ديمزارها امري ضروري است. در اين طرح تحقيقاتي، تاثير سه نوع عمليات خاكورزي شامل خاكورزي مرسوم (تهيه بستر بذر با گاوآهن بشقابي)، خاكورزي حفاظتي (كاشت بذر با كمبيناتور بدون هيچگونه عمليات خاكورزي ديگر و نگهداري تمام بقايا بر روي سطح خاك پس از عمليات برداشت) و حداقل خاكورزي (كاشت بذر با كمبيناتور بدون هيچگونه عمليات خاكورزي ديگر و نگهداري 30 درصد بقايا پس از عمليات برداشت) همراه با تيمار شاهد (بدون كشت و كار) در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي در سه تكرار بر ميزان ماده آلي، پايداري خاكدانه ها و ميزان پيشروي طولي آبكندها در اراضي گندم ديم حساس به فرسايش آبكندي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصله نشان داد كه تيمارهاي خاكورزي حداقل و حفاظتي در مقايسه با تيمار خاكورزي مرسوم، باعث افزايش معني دار مقدار ماده آلي خاك و پايداري خاكدانه ها (به صورت شاخص MWD) و كليه تيمارها در مقايسه با تيمار شاهد باعث كاهش معني دار ميزان پيشروي طولي آبكندهاي پايين دست گرديد. بنابراين، براي افزايش مواد آلي و پايداري خاكدانه ها و در نتيجه جلوگيري از گسترش انواع فرسايش آبي بويژه فرسايش آبكندي در شرايط مشابه، اعمال روشهاي خاكورزي حفاظتي يا حداقل پيشنهاد مي گردد. |
كليد واژه: خاكورزي حفاظتي، خاكورزي حداقل، ماده آلي، پايداري خاكدانه ها، گسترش طولي آبكندها |
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .