پژوهش هاي خاك (علوم خاك و آب)

به منظور بررسي تاثير مقادير متفاوت روي و سطوح مختلف شوري بر پارامترهاي رشد و ترکيب شيميايي دانهال هاي پسته رقم قزويني، يک آزمايش فاکتوريل با دو فاکتور، شامل شوري در پنج سطح (0، 800، 1600، 2400 و 3200 ميلي گرم در کيلوگرم خاک از منبع کلريد سديم) و روي در چهار سطح (0، 10، 5 و 15 ميلي گرم روي در کيلوگرم خاک از منبع سولفات روي) در قالب طرح کاملا تصادفي با سه تکرار در گلخانه اجرا شد. نتايج  نشان داد كه افزايش شوري خاك موجب كاهش شديد و معني دار پارامترهاي رشد گرديد، به طوري كه تيمار 3200 ميلي گرم كلريد سديم در كيلوگرم خاك موجب كاهش ميانگين وزن خشك اندام هوايي، ريشه، ارتفاع گياه و سطح برگ به ترتيب به ميزان 33، 76، 14 و 35 درصد نسبت به شاهد گرديد. همچنين در اين سطح شوري كاربرد 10 ميلي گرم روي در كيلوگرم خاك ميانگين پارامترهاي ذكر شده را به ترتيب 20، 71، 31 و 41 درصد افزايش داد. افزايش شوري خاك موجب كاهش معني دار غلظت عناصر روي و كلسيم به ترتيب به ميزان 48 و 30 درصد و افزايش بيش از هفت برابري غلظت سديم در اندام هوايي شد. در ريشه بر عکس اندام هوايي با افزايش شوري غلظت روي از 17.56 در شاهد به 21.27 ميلي گرم بر کيلوگرم در بالاترين سطح شوري رسيد. غلظت کلسيم در اندام هوايي نيز تا سطح سوم شوري حدود 30 درصد افزايش يافت، ليکن با افزايش بيشتر شوري کاهش معني دار حاصل کرد. کاربرد روي غلظت عناصر روي و کلسيم را در اندام هوايي به ترتيب حدود 60 و 34 درصد افزايش و غلظت سديم در ريشه را حدود 20 درصد کاهش داد. شوري همچنين موجب کاهش معني دار K/Na و Ca/Na در اندام هوايي و ريشه شد، ليکن کاربرد 10 ميلي گرم روي در کيلوگرم خاک در سطح دوم شوري، نسبت  Ca/Naدر اندام هوايي را حدود دو برابر افزايش معني دار داد ولي بر نسبت K/Na تاثير معني داري نداشت.

 نسخه قابل چاپ