پاسخ به:پژوهش هاي خاك (علوم خاك و آب)
دوشنبه 20 شهریور 1391 10:49 AM
| 9 : پژوهش هاي خاك (علوم خاك و آب) 1389; 24(3 (ويژه شوري)):283-290. |
| موثرترين شاخص پايداري در انتخاب ژنوتيپ هاي گندم در شرايط شور |
| رنجبر غلامحسن*,روستا محمدجواد |
| * يزد، انتهاي بلوار آزادگان، خيابان نهالستان، مركز ملي تحقيقات شوري، كدپستي: 8917917451 |
|
به منظور تعيين برخي شاخص هاي پايداري مرتبط با عملکرد دانه در شوري هاي مختلف، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي شوري مرکز ملي تحقيقات شوري انجام گرفت. تيمار هاي آزمايشي شامل 14 ژنوتيپ گندم بود که در دو شرايط شور و معمولي (غيرشور) ارزيابي شدند. شوري آب آبياري در شرايط شور و معمولي به ترتيب 10.0 و 2.5 دسي زيمنس بر متر بود. نتايج نشان داد که بدون توجه به ژنوتيپ، عملکرد دانه و تعداد دانه در سنبله در شرايط معمولي به طور معني داري بيشتر از شرايط شور بود. بين شرايط شور و معمولي از نظر وزن هزاردانه تفاوت قابل توجهي وجود نداشت. بين شرايط شور و غيرشور از نظر وزن هزاردانه تفاوت معني دار وجود نداشت. عملکرد دانه ژنوتيپ هاي مورد بررسي در هر دو شرايط بطور معني داري با يکديگر تفاوت داشتند. ژنوتيپ شماره 5 (PF70354/BOW...) بيشترين ميزان عملکرد دانه را در شرايط شور و معمولي به ترتيب معادل 723.44 و 976.56 گرم در متر مربع توليد نمود. همبستگي بين ميزان عملکرد دانه در شرايط معمولي با ميزان عملکرد دانه در شرايط شور، متوسط عملکرد دانه در هر دو شرايط(MP) و شاخص تحمل به تنش (STI) معني دار بود. شاخص تحمل به تنش (STI) مي تواند به عنوان يک شاخص موثر در انتخاب ژنوتيپ هاي گندم در شرايط شور مدنظر قرار گيرد. |
| كليد واژه: گندم، شرايط شور و معمولي (غيرشور)، عملکرد دانه، شاخص تحمل به شوري |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .
