پژوهش هاي خاك (علوم خاك و آب)

به منظور بررسي اثر مصرف كود بيولوژيك تثبيت كننده نيتروژن، سولفات روي و تقسيط كود نيتروژنه بر عملكرد، اجزا عملكرد و پروتئين گندم رقم پيشتاز در اقليم معتدله کرمان، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه شهيد باهنر در سال 1385 به صورت فاکتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 3 تكرار انجام شد. تيمارها شامل ترکيبي از 3 فاکتور: تقسيط كود نيتروژنه از منبع اوره در سه سطحn₁) : يک دوم در مرحله پيش از کاشت و يک دوم در مرحله پنجه دهي،n₂ : يک سوم در مرحله ساقه رفتن، دو سوم درمرحله خوشه دهي، n₃: يک سوم در مرحله ساقه دهي، يک سوم درمرحله خوشه دهي و يک سوم در مرحله شيري دانه)، کودسولفات روي در دو سطح (Z₁: 50 کيلوگرم در هکتار و :z₀  صفر کيلوگرم در هکتار) و کود بيولوژيک نيتروژنوباکتر در دو سطح :a₁) 2 کيلوگرم در هکتار :a₀  صفر کيلوگرم در هکتار) بودند. صفات مورد اندازه گيري عبارت بودند از عملکرد دانه، تعداد خوشه در مترمربع، تعداد دانه در خوشه، وزن هزار دانه و پروتئين دانه. بر اساس نتايج بدست آمده حداكثر عملكرد با كاربرد كود بيولوژيك ازتوباكتر، مصرف روي (Zn) و سطح دوم تقسيط كود نيتروژنه يعني تيمار (n₂z₁a₁) به ميزان 7667 كيلوگرم در هكتار به دست آمد كه در مقايسه با تيمار (n₂z₀a₀) 38.34% افزايش نشان داد. بيشترين اجزا عملكرد به ميزان 44.07، 467،  44.61(گرم) به ترتيب مربوط به تعداد دانه در خوشه، تعداد خوشه در مترمربع و وزن هزاردانه نيز با مصرف كود ازتوباكتر، مصرف روي (Zn) و سطح دوم فاكتور تقسيط كود نيتروژنه (n₂z₁a₁) به دست آمد كه در مقايسه با تيمار (n₂z₀a₀) به ترتيب 23.6%،8.57 % و 11.83% افزايش يافت. اثر فاكتورهاي مورد بررسي بر ميزان پروتئين دانه معني دار شد. بيشترين ميزان پروتئين دانه از سطح سوم تيمار تقسيط كود نيتروژنه با مصرف كود بيولوژيك (n₃a₁) به ميزان 15% و كمترين آن از سطح اول تيمار تقسيط كود نيتروژنه كه در آن روي و كودبيولوژيك مصرف نشد n₁a₀) و  (n₁z₀به ترتيب به ميزان 9.5% و 9% به دست آمد.

 نسخه قابل چاپ