پاسخ به:پژوهش هاي خاك (علوم خاك و آب)
دوشنبه 20 شهریور 1391 10:31 AM
6 : پژوهش هاي خاك (علوم خاك و آب) 1390; 25(3):225-233. |
بررسي اثر تاخير در کاشت بر عملکرد کلزا و کارآيي کاربرد نيتروژن |
جعفرنژادي عليرضا*,راهنما عبدالامير |
* اهواز، بلوار گلستان، بعداز پنج طبقه آب و برق، مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي خوزستان |
کاشت کلزا در تناوب با محصولات تابستانه، موجب تاخير در کاشت، کاهش عملکرد و کاهش درآمد اقتصادي زارعين مي شود. بر اساس تحقيقات انجام شده مناسب ترين تاريخ کاشت کلزا، از حدود نيمه تا پايان آبان ماه در استان خوزستان توصيه شده است. با هدف بررسي تاثير تاخير در کاشت بر عملکرد کلزا و کارآيي نيتروژن، آزمايشي در دو سال زراعي 85-1383 در ايستگاه تحقيقات شاوور در قالب طرح آماري بلوکهاي کامل تصادفي بر پايه کرتهاي يک بار خرد شده با چهار تاريخ کاشت (اول) 8.20، (دوم) 8.30 (تاريخ کاشت هاي توصيه شده)، 9.10 و 9.20 (تاريخ کاشت هاي تاخيري) در کرت هاي اصلي و نيتروژن از منبع کوداوره در پنج سطح صفر، 50، 100، 150 و 200 کيلوگرم در هکتار در کرت هاي فرعي با سه تکرار اجرا شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد تاريخ کاشت و مقدار نيتروژن بر اجزا عملکرد اثر بسيار معني دار داشتند. هم چنين تاريخ کاشت اثر بسيار معني دار و مقدار نيتروژن اثر معني دار بر کارآيي مصرف نيتروژن داشتند. مقايسه ميانگين دو ساله تيمارهاي مختلف تاريخ کاشت نشان داد که تاخير در کاشت از 8.20 به 9.20 سبب کاهش تعداد خورجين در بوته به ميزان 24.6 خورجين، دانه در خورجين 3.1 عدد، وزن هزار دانه 0.43 گرم، عملکرد دانه 1085 کيلوگرم، روغن دانه 5.6 درصد و کارآيي نيتروژن 6.9 درصد گرديد. مطالعه تاثير مصرف کود نيتروژن بر عملکرد دانه، تعداد خورجين در بوته، تعداد دانه در خورجين، وزن هزار دانه، درصد و عملکرد روغن نشان داد که با افزايش مقدار نيتروژن تفاوت معني دار از نظر آماري بين اين خصوصيات وجود داشت. اما مقدار کارآيي نيتروژن با افزايش مقدار نيتروژن از 150 به 200 کيلوگرم در هکتار به ميزان 2.2 درصد کاهش يافت. با توجه به نتايج حاصل از اين تحقيق، کاربرد 150 کيلوگرم نيتروژن در تاريخ کاشت هاي مناسب (آبان) توصيه شده و کاشت تاخيري کلزا (آذر) در شرايط استان خوزستان توصيه نمي شود. |
كليد واژه: کلزا، کشت تاخيري، کارآيي مصرف نيتروژن |
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .