پژوهش هاي خاك (علوم خاك و آب)

مديريت نامناسب زراعي و استفاده طولاني مدت از ادوات كشاورزي سنگين سبب ايجاد لايه هاي متراكم در خاك مي گردد، از طرف ديگر شوري خاک و آب افزون بر کاهش عملکرد گياهان، اثرات نامطلوب زيادي بر تحمل گياهان به تنشهاي مختلف مي گذارد. با اينحال تاثير تراكم خاك بر رشد و عملكرد محصولات در خاك هاي شور كمتر مورد توجه قرار گرفته است. به منظور مطالعه تاثير متقابل تراكم و شوري خاك بر جذب عناصر پرمصرف توسط گندم، آزمايشي گلداني با خاك لومي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار انجام شد، تيمارها شامل دو سطح شوري خاك (خاك شور (EC=6 dS m^-1) و غيرشور) و پنج سطح تراكم (شاهد، تراکم 5 درصد، تراکم 10 درصد، تراکم 15 درصد و تراکم  20درصد) بودند. سطوح مختلف تراكم در رطوبت 15 درصد با استفاده از وزنه دو كيلوگرمي كه از ارتفاع 30 سانتي متري بر سطح خاك درون گلدان ها رها گرديد ايجاد شد، همچنين براي اعمال شوري موردنظر (6 dS m^-1) از آب شور طبيعي استفاده شد. پس از برداشت گندم، مقدار عناصر نيتروژن، فسفر و پتاسيم اندازه گيري و مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. نتايج نشان داد تراكم خاك تاثير معني داري بر مقدار نيتروژن، فسفر و پتاسيم در دانه گندم (احتمال يك درصد) داشته است، به طوري كه با افزايش تراكم خاك توانايي جذب نيتروژن، فسفر و پتاسيم توسط دانه گندم كاهش يافته است. شوري خاك بر مقدار نيتروژن، فسفر و پتاسيم دانه تاثير معني داري (به ترتيب در سطح احتمال پنج درصد، يك درصد و يك درصد) گذاشته است، به طوري كه در تيمارهاي شور مقدار نيتروژن، فسفر و پتاسيم دانه نسبت به تيمارهاي غيرشور كاهش يافته است. همچنين اثر متقابل معني داري بين تيمارهاي تراكم و شوري بر مقدار نيتروژن و پتاسيم دانه (در سطح يك درصد) وجود داشت و با افزايش تراكم در شرايط شور مقدار اين عناصر به شدت كاهش يافته است، ليكن اين اثر بر مقدار فسفر معني دار نبوده است.

 نسخه قابل چاپ