پژوهش هاي حفاظت آب و خاك (علوم كشاورزي و منابع طبيعي)

فرسايش خاک و توليد بار رسوب امروزه به يکي از معضلات مهم زيست محيطي بشر تبديل شده است. بنابراين مديريت خاک به منظور بهره برداري مطلوب و کاهش تخريب آن ضروري مي باشد. پهنه بندي شدت فرسايش و توليد رسوب و اولويت بندي مناطق از اين ديدگاه گامي موثر براي سازمان دهي حفاظت و بهره برداري از خاک است. در مطالعه حاضر، هدف پيش بيني پتانسيل هدررفت ساليانه خاک و بار رسوب مي باشد. براي پيش بيني موارد يادشده، معادله تجديدنظر شده جهاني هدررفت خاک در چارچوب سيستم اطلاعات جغرافيايي به کار رفته است. فاکتورهاي RUSLE شامل R، K، LS، C و P مي باشند که به ترتيب از داده هاي بارندگي، نقشه خاک منطقه، مدل رقومي ارتفاع و تکنيک هاي سنجش از دور محاسبه شده اند. مقادير متوسط فاکتورهاي R، K، LS، C و P به ترتيب برابر با 261.29 MJ mm ha^-1h^-1y^-1، 0.15 Mg ha h ha^-1 MJ^-1mm^-1، 1.97، 0.5 و 0.21 بودند. ميانگين بار رسوب ساليانه در حوضه مورد مطالعه 14.75 تن در هکتار در سال برآورد شد که نزديک به مقدار به دست آمده از ايستگاه رسوب سنجي سد ايلام (16.58 تن در هکتار در سال) بود. نتايج اين پژوهش همچنين نشان داد، فاکتور LS با ضريب همبستگي 0.77 بيش ترين تاثير را در برآورد فرسايش سالانه خاک توسط مدل RUSLE داشته است. اين پژوهش، موثر بودن RS و GIS را جهت تخمين کمي مقادير فرسايش خاک، بار رسوب و همچنين مديريت فرسايش اثبات نمود.

 نسخه قابل چاپ