پژوهش هاي حبوبات ايران

تراکم جمعيت گياهي و مقدار نيتروژن، تاثير زيادي روي رشد و عملکرد محصول نخود دارد. بنابراين، به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف تراکم بوته و کود نيتروژن (آغازگر) بر عملکرد و اجزاي عملکرد نخود رقم کوروش يک آزمايش فاکتوريل 3×4 در قالب طرح پايه بلوک کامل تصادفي در مزرعه پرديس کشاورزي و منابع طبيعي کرج در سال 1385 انجام شد. تراکم بوته شامل چهار سطح 16، 32، 48 و 64 بوته در مترمربع و سطوح کود آغازگر شامل صفر، 25 و 50 کيلوگرم نيتروژن در هکتار بود. صفات مورفولوژيکي و زراعي مانند ارتفاع بوته، تعداد شاخه اوليه و ثانويه، ارتفاع اولين گره زايشي از سطح زمين، عملکرد تک بوته، عملکرد دانه در واحد سطح، عملکرد بيولوژيک، شاخص برداشت، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن 1000 دانه مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج حاصل نشان داد که تراکم 48 بوته در مترمربع (با فاصله رديف 50 سانتي متر و فاصله روي رديف 4.2 سانتي متر) با متوسط عملکرد 1727 کيلوگرم دانه در هکتار و تيمار 50 کيلوگرم کود آغازگر نيتروژن با متوسط عملکرد 1588 کيلوگرم دانه در هکتار، مناسب ترين تيمارهاي آزمايشي در اين تحقيق بودند. افزايش تراکم بوته نخود در واحد سطح موجب افزايش ارتفاع بوته، فاصله اولين گره زايشي از سطح زمين و عملکرد بيولوژيکي به طور معني داري شد. اما، برخي صفات مانند تعداد شاخه هاي اوليه و ثانويه، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، عملکرد تک بوته و شاخص برداشت کاهش معني داري نشآن دادند. همچنين با افزايش مقدار کود اغازگر نيتروژن برخي صفات نخود مانند عملکرد دانه، عملکرد بيولوژيکي، شاخص برداشت، تعداد دانه در غلاف و تعداد غلاف در بوته افزايش معني داري نشان دادند. به طور کلي در شرايط آب و هوايي کرج تيمار هاي توام 48 بوته در مترمربع و مقدار 25 تا 50 کيلوگرم کود آغازگر نيتروژن در هکتار مناسب ترين عامل هاي مورد بررسي از نظر دستيابي به حداکثر عملکرد محصول نخود (رقم کوروش) بودند.

 نسخه قابل چاپ